عکاسان مشهور تاریخ کدامند؟

او در سال 1825 اولین عکس در جهان را گرفت. بنابراین او در هر لیست رتبه‌بندی باید در رتبه 1 قرار گیرد، زیرا بدون نوآوری او، ما اکنون این حرفه را نداشتیم.

آلفرد اشتیگْلیتْس یا آلفرد استیگْلیتْس از جمله عکاسان مشهور تاریخ است که نقش بزرگی در عکاسی به عنوان یک هنر در قرن 1900 داشت. او با یک نقاش به نام جورجیا اوکیف ازدواج کرد و تصاویر مشهور او از شهر نیویورک از آثار هنری حقیقی وی هستند.

مارگارت بورک وایت ، خانمی که عکاس خبری و عکاس مجله LIFE و یکی از قهرمانان من است. شما می‌توانید فیلمی که درباره زندگی او (نقش او توسط فررا فاکت بازی شد) ساخته شده است را تماشا کنید! او به عنوان یک زن شجاع (و یا دیوانه) شناخته شده بود و او از آخرین لحظات عمر گاندی قبل از ترور عکس گرفته است.

هنری کارتیه برسون ، عکاسی فرانسوی که توسط بسیاری از مورخان به عنوان “پدر عکاسی” شناخته شده است. او استاد عکاسی خیابانی یا “غیر رسمی” بود و اصطلاح “لحظه قطعی یا لحظه تعیین کننده” را در عکاسی ارائه کرده که استانداردی است که بسیاری از روزنامه نگاران هنوز به دنبال آن هستند.

رابرت کاپا ، عکاس جنگی است که 5 جنگ مختلف، از جنگ داخلی اسپانیا گرفته تا جنگ جهانی دوم را پوشش داد. او یکی از اعضای بنیانگذار Magnum Photos (معتبرترین آژانس عکاسی دنیا) است.

یکی دیگر از عکاسان مشهور تاریخ، انسل آدمز، عکاس طبیعت و منظره است که وقتی عکس‌های او را می‌بینید، نمی‌دانید که ساختگی است یا خیر. عکس‌های سیاه و سفید او از دره یوسیمیت به خوبی در گالری‌ها، پوسترها و در کتاب‌ها درج شده است. جستجوی نام ” انسل آدمز ” در آمازون بیش از 5600 نتیجه دارد! او همچنین سیستم منطقه ای (Zone System) را به همراه فرد آرچر ایجاد کرد (یک سیستم پیچیده برای ایجاد نوردهی درست با استفاده از فیلم‌ها و کاغذهای سیاه و سفید).

ادوارد مایبریج ، یکی از پیشگامان در مطالعات عکاسی و تصاویر متحرک (motion) است که اغلب به خاطر ساخت اولین پروژکتور فیلم شناخته می‌شود. او همچنین بر حیوانات و حرکت نیز مطالعه داشته و از طریق تصاویرش کشف کرد که راه رفتن اسب به گونه‌ای است که می‌تواند تا ارتفاع 120 متری از زمین بپرد.

فیلیپ هالسمن ، استاد عکاس پرتره که در دهه 1940 بود و در سال 1979 درگذشت. او عکاسی برای مجله LIFE را از سایر عکاسی‌ها متمایز می‌دانست. او و یک نقاش سورئالیستی به نام سالوادور دالی به مدت 37 سال همکاری و دوستی مداوم داشتند که کتاب “سبیل دالی” را منتشر کرده بود. پرتره‌های او خلاق، نوآورانه و تحسین برانگیز بود. کتاب “Halsman at Work (هالسمن در کار)” یکی از کتاب‌های مورد علاقه من است، مخصوصا زمانی که شدیدا به الهام گیری، نیاز داشتم. او از همه عکس گرفته است؛ از مریلین مونرو، وینستون چرچیل، آلفرد هیچکاک و حتی آلبرت انیشتین نیز عکاسی کرده است. او از جمله عکاسان مشهور تاریخ بوده است که سوژه‌های خود را در مقابل دوربین پرت می‌کرد؛ به طوری که شما می‌توانید حس طنز و شوخ طبعی، حس تفریح و بازیگوشی، تمایل به آزمایش و نگاه احمقانه را با مشاهده کارت پستال‌های تعطیلات خانوادگی او دریافت کنید.

ویلیام یوجین اسمیت ، عکاس جنگ جهانی دوم برای مجله LIFE و نگارنده مقالات عکاسی و داستان‌های قابل توجهی مانند «پزشک دهکده»، «روستای اسپانیا و مرد بخشش و مروت» (بر مبنای اثر آلبرت شویتزر) بوده است. من خیلی خوش شانس بودم که توانسته‌ام به یک نمایشگاه از آثار اسمیت بروم. ویلیام یوجین اسمیت از جمله عکاسان مشهور تاریخ بود که عمیقا بر روی من تاثیر گذاشت.

دوروتیا لانگ یکی دیگر از عکاسان مشهور تاریخ ، عکاس مستند و خبرنگاری است که به خاطر عکس‌هایش از افسردگی بزرگ در میان کارگران و کسانی که بیشتر تحت تاثیر افسردگی قرار گرفته اند، شناخته شده است. تصویر نمادین او با نام “مادر مهاجر” در سال 1936 در یک اردوگاه کارگران مزرعه و مهاجر گرفته شده است.

ادوارد وستون یکی از تأثیرگذارترین عکاسان مشهور تاریخ و در قرن بیستم است؛ وستون برای تصاویر خود از اشکال طبیعی، انتزاعی، کلوزآپ‌ها و عکاسی منظره معروف است. نگاهی به آثار از فلفل دلمه‌ای‌ها و عکس‌های انتزاعی او بیاندازید، سپس به من بگویید که چه می‌بینید؟ میراث او اکنون سه نسل از عکاسان، پسرانش کول و برت و نوه‌هایش کیم و کارا است.

لوئی داگر ابداع کننده شیوه داگروئوتایپ و اولین عکاسی است که از عکس‌ها به صورت تجاری استفاده کرده است. وی در میان عکاسان مشهور تاریخ، به عنوان یکی از پدران عکاسی شناخته شده است.

گوگل واژه “عکاس جنگی” را به او داده و یک فیلم مستند با نام “شما این مرد را پیدا خواهید کرد” از زندگی او در سال 2001 تولید شده است و بسیاری از مردم او را با همین عنوان می‌شناسند. بیش از 30 سال است که او مناطق جنگ زده، مبارزات حقوق مدنی، قحطی و مسائل اجتماعی و سیاسی را تحت پوشش قرار داده است. من به شدت توصیه می‌کنم که این فیلم را تماشا کنید، حتی اگر علاقه مند به عکاسی جنگ نیستید. این امر بینشی را در مورد شرایطی که عکاس در آن قرار می‌گیرد و اینکه چقدر دشوار است که دوربین را بچرخانیم در حالی که گلوله به سمت کودکان شلیک می‌شود، ارائه می‌دهد.

جورج هارل ، استاد عکاسی پرتره سلبریتی‌ها از سال 1929، هنگامی که توسط MGM Studios استخدام شد. او از هر ستاره بزرگ هالیوودی از اوایل دهه 30 تا زمان فوتش در سال 1992، عکاسی کرده است. اگر می‌خواهید درباره عکاسی پرتره و نورپردازی آن یاد بگیرید، به شدت پیشنهاد می‌کنم آثار او را ببینید. اگر چنین قصدی را نیز ندارید، به هر حال نگاهی به پرتره های شیک و شگفت انگیز او بیاندازید و در مورد نورپردازی آنها مطالعه کنید.

لوئیس هاین ، عکاس مستندی است که از طریق کار با کمیته ملی کار کودکان (NCLC)، عکس‌های وی درباره تغییر قوانین کار کودکان در ایالات متحده در اوایل 1900 بود. او همچنین استخدام شد تا مستندی از ساختن ساختمان دولت امپراطوری تهیه نماید که اغلب در ارتفاع 1000 فوتی از زمین و در بالای خیابان پنجم آویزان شد. در اوایل دوران کاری‌اش، وی از ورود 1000 مهاجر به جزیره الیس عکاسی کرد.

رابرت فرانک ، عکاس و فیلمساز متولد سوئیس، کتاب خود را در سال 1958 با نام “آمریکایی ها” منتشر کرد که نه تنها برخی از تصورات را خراب کرد، بلکه بر بسیاری از عکاسان دیگر نیز که از زاویه دید خود نگاه می‌کردند و بر اینکه آمریکایی‌ها چگونه خود را می‌دیدند تاثیرگذار بود. این یک کشور آمریکایی بود که کاملا زیبا و محبوب نبود.

استیو مک کوری از جمله عکاسان مشهور تاریخ و خبرنگار آمریکایی بود که برای عکسی با نام “دختر افغان”، و پوشش جغرافیای ملی در ژوئن 1985 معروف است. این عکس به نام ” شناخته شده ترین عکس” در تاریخ مجلات نامگذاری شد. مک کری دارای بسیاری از جوایز معتبر برای عکاسی از کار، ناپدید شدن فرهنگ ها و مراسم‌های باستانی است. پرتره‌های خیره کننده‌اش از مردم شش قاره، چیزی است که او را بیشتر مشهور کرده است. برای نگارش این مقاله، من 30 دقیقه در سایت McCurry به مرور تصاویر او، سفرها، ترس‌ها و رویای وی پرداختم.

الیوت ارویت ، عکاس متولد فرانسه و بزرگ شده شهر نیویورک است که برای داشتن حس شوخ طبعی و برای عکاسی از موقعیت های جسورانه و عجیب و غریب در زندگی روزمره معروف است. او علاقه زیادی به سگ‌ها دارد که این علاقه را با انتشار چهار کتاب با تصاویری از دندان نیش نشان داده است. او هنوز هم کار می‌کند و اخیرا یک رفیق شفیق را برای خود انتخاب کرده است (اندرو سولیدر معروف به “ass”) با عنوان یک طناز در عکاسی معاصر.

او به خاطر تصاویر بحث برانگیز خود از مردان عریان معروف است، اما از لحاظ تکنیکی استادانه هستند. او برای پرتره‌های سیاه و سفید خود و عکاسی از گل‌ها مورد تحسین قرار گرفته است.

هارولد ادگرتون ، به لحاظ فنی یک عکاس نیست، او با ساخت یک دستگاه نورپردازی از یک ابزار آزمایشگاهی با یک ابزار عکاسی که قادر به ثبت تصاویر اشیاء در حال حرکت سریع مانند یک سیب پرتاب شده و انفجار بالون است، مشهور شده است.

یوسف کارش به عنوان یک ارمنی متولد شده است، اما اکنون کانادایی است. بی تردید او در میان عکاسان مشهور تاریخ، بهترین عکاس پرتره است. او نه تنها از 51 نفر از برجسته ترین افراد قرن (که در فهرست رجال سال 2000 قرار دارند) عکاسی کرده است، بلکه خود را نیز در لیست بهترین‌ها قرار داده است! پرتره وی از وینستون چرچیل، او را وارد یک موقعیت ستاره‌ای کرد و موجب عکاسی او از رهبران جهان، سلطنتی، مشاهیر هالیوود، هنرمندان، رهبران مذهبی و هر فرد مهم دیگر شد. شما احتمالا عکس‌های وی را دیده‌اید.

شهرت او به خاطر عکاسی از زندگی آمریکایی در دهه 1960، به خصوص در شهر اصلی خود در نیویورک است. او بسیار پرکار بود و در سن 56 سالگی جان خود را از دست داد. بیش از 300000 تصویر و 2500 رول فیلم پردازش نشده و 6500 رول ثبت نشده بعد از مرگ وی پیدا شد. آرشیو آثار او را می‌توانید در مرکز عکاسی خلاق در توسان آریزونا پیدا کنید. آثار او برای عکاسی خیابانی، الهام بخش است و نکات بسیاری می‌توان از آنها یاد گرفت.

ریچارد آودون ، عکاس مد و پرتره از سال 1941 تا زمان مرگش در سال 2004 بود و آگهی در گذشت او در نیویورک تایمز به این عنوان بود: “عکس های مد و پرتره او، به سبک، زیبایی و فرهنگ آمریکا در نیم قرن گذشته کمک فراوانی کرده است.” آثار او به عنوان یک عکاس جدید، به ویژه کتاب او تحت عنوان “در غرب آمریکا” که از اموال بسیار ارزشمند من است، بسیار تاثیر گذار بوده است.

اروینگ پن در واقع به عنوان یک تصویرگر برای بازار هارپر شروع به کار کرد و به عنوان یکی از عکاسان مشهور تاریخ و برجسته‌ترین عکاسان مجله Vogue مطرح شد. عکس‌های او از مد و زندگی برای زمان خود، نوآورانه و سنت شکن بود.

آرنولد نیومن احتمالا اولین عکاس “پرتره‎های محیطی” است. نیومن به محیط اطراف خود رفته تا نه تنها از آنها عکس بگیرد، بلکه حس درونی فرد را نیز می سازند و شکل می‌دهند. او در طول بیش از 60 سال فعالیت حرفه ای خود، از سیاستمداران، هنرمندان، نوازندگان، بازیگران و حتی سایر عکاسان نیز عکاسی کرده است. او استاد ترکیب بندی ، نورپردازی ، انتخاب لنز و پس زمینه برای اثر بود. عکس او از آلفرد کروپ یکی از عکس‌هایش است که عناصر آن استادانه و استراتژیک برای ایجاد یک حس، کنترل شده است.