چگونه از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش استفاده کنیم ؟

در این مقاله قصد دارم به شما چگونگی استفاده از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش را آموزش بدهم. این تکنیک برای عکاسی از حیوانات عجیب و غریبی که امکان نزدیک شدن به آنها وجود ندارد بسیار مفید خواهد بود.

عکاسی از حیات وحش همیشه با یک چالش اساسی همراه بوده است، نزدیک شدن به حیوانات وحشی یا ترسو. ماهیت این سوژه‌ها همان چیزی است که باعث می‌شود عکاسی از حیات وحش بی نظیر و هیجان انگیز باشد، اما همچنین برای یک عکاس می‌تواند بسیار ناامید کننده باشد.

یک راه حل سنتی برای ثبت عکس از حیواناتی که از ما می‌ترسند یا حیوانات وحشی، استفاده از لنزهای سوپر تله بوده است. به این صورت می‌توانستیم تصاویری بسته از آنها بگیریم. این تکنیک به طور کلی کاربردی است و به وضوح نتایج فوق‌العاده‌ای را به ما خواهد داد. همچنین می‌تواند باعث شود خلاقیت ما در نوع ترکیب بندی یا استفاده از زاویه دید در عکاسی بسیار بیشتر شود.

اما همیشه هم اینطور نبوده و اکثر اوقات محدودیت‌های بسیاری را به همراه دارد. تکنیک‌های سنتی نیاز به این دارند که ساعت‌ها، روزها و یا حتی هفته‌ها در یک مکان در دل طبیعت استتار کرده و منتظر بیرون آمدن حیوانات باشیم. همچنین استفاده‌ی ما از فاصله کانونی و دیافراگم و تکنیک‌های نورپردازی بسیار محدود خواهد شد.

پیشنهاد نویسنده : سیستم فوکوس چگونه کار می‌کند ؟

اما اگر می‌خواهید تصاویری را ثبت کنید که هر عکاسی موفق به ثبت آن نشده است، و یا اگر به دنبال ثبت تصاویری از حیوانات گوشت‌خوار شبگرد هستید، تکنیک‌های سنتی بی شک شما را ناکام خواهند گذاشت. در این موارد، هر دوربینی نمی‌تواند به شمام کمک کند تا عکس خوبی بگیرید و بسیاری از لنزها توانایی ثبت تصویر دلخواهتان را ندارند.

من در عکاسی از حیات وحش، از تکنیک تله گذاری استفاده کرده و سعی می‌کنم به جای استتار کردن خودم در دل طبیعت، دوربینم را استتار کنم تا از حیوانات گوشتخوار و سایر حیوانات وحشی، عکس‌های پرتره بگیرم. اگرچه من دیگر جایی برای فشار دادن دکمه شاتر نخواهم داشت، اما تله گذاری دوربین کنترل بیشتری را برای خلاقیت‌های من نسبت به تکنیک‌های تله فوتو فراهم می‌کند.

اکنون می‌توانم هر صحنه‌ای را که می‌خوام با دقت ترکیب بندی کرده و حتی می‌توانم چگونگی نورپردازی محیط و میزان آن را هم کنترل کنم. این باعث می‌شود کنترل بیشتری روی سوژه‌ام هم داشته باشم. من مانند یک عکاس پرتره استودیویی کار می‌کنم، با این حال سوژه‌های حیوانات وحشی هستند که شاید هرگز با چشمان خود نتوانم آنها را ببینم. به عنوان مثال، من هرگز با یک شیر کوهی روبرو نشده‌ام، اما بسیاری از آنها را عکاسی کرده‌ام و وقت زیادی را صرف فکر کردن در مورد چگونگی اینکه نورها از لبه‌ی شانه‌های او منعکس شود کردم.

به دام انداختن دوربین به تجهیزات عکاسی خاصی احتیاج دارد که پیدا کردن و هماهنگی آنها نسبتا مشکل است. خبر خوب این است که تقریباً به اندازه‌ی یک لنز 600 میلی متری برای شما هزینه نخواهد داشت. اگر می‌خواهید این روش را امتحان کنید، به تجهیزات زیر نیاز دارید.

دوربین و لنز

عملکرد سیستم فوکوس خودکار و سرعت عکاسی پیاپی از مهمترین عوامل مورد نیاز برای دوربینی مناسب برای این نوع عکاسی است. همچنین دوربینتان به دو ویژگی نیاز دارد، حالت شاتر بی صدا و حالت Sleep یا خواب ( یعنی آماده به کار ). شما می‌توانید دوربین را به یک سنسور حرکتی وصل کنید و حالت خواب مانع از خالی شدن باتری آن در یک زمان مهم خواهد شد. به دلایلی، دوربین‌های بدون آینه اغلب در مورد بعضی از این معیارها امکانات خوبی را ارائه نمی‌دهند و حتی اگر اندازه‌ی کوچک آنها یک مزیت بسیار مهم باشد، اما برای تکنیک تله گذاری دوربین کار نمی‌کند.

در مورد لنز هم، من یک زوم با زاویه‌ی واید خیلی وسیع را برای این کار استفاده میکنم، مانند 10-20 میلی متری که برای دوربین‌های کراپ فریم فاصله کانونی معادل 17-40 میلی متر خواهد داشت. این طیف وسیعی از فاصله کانونی و عمق میدان را به من می‌دهد. همچنین زاویه دید واید این لنزها باعث می‌شود تا بتوانم پرتره‌های بسیار خوبی را از فواصل بسیار نزدیک داشته باشم. از آنجا که قبل از ثبت تصویر باید همه چیز را تنظیم کرده و کاملا ثابت کنید، حتی لنزهای کیت هم برایتان مناسب خواهند بود. تنها لنزهایی که بطور خاص از استفاده از آنها جلوگیری می‌کنم، سری کانن STM هستند، چرا که در ثبت عکس بلافاصله پس از بیدار شدن دوربین از حالت آماده به کار، مشکلاتی را به همراه دارند.

حسگرهای حرکتی ( Motion Sensor )

از نظر سنسورهای مورد نیاز برای تکنیک تله گذاری ، موارد زیادی وجود دارد، اما از نظر گزینه‌هایی که دوربین‌ها در اختیارتان می‌گذارند، شما به مادون قرمز فعال ( AIR ) یا مادون قرمز منفعل ( PIR ) محدود خواهید شد. سنسورهای AIR یک پرتوی باریک بین دو واحد ایجاد می‌کنند ( شبیه به یک سنسور در گاراژ ) و هنگامی که چیزی در پرتوی گیرنده قرار می‌گیرند، دوربین را فعال می‌کنند. در مقابل، سنسورهای PIR واحدهای یک تکه‌ای هستند که تغییرات گرما را در یک منطقه‌ی وسیع تشخیص می‌دهند. مزیت سنسورهای AIR این است که آنها می‌توانند به طور دقیق‌تری کنترل کنند که یک حیوان به دوربین نزدیک می‌شود و کنترل بیشتری بر ترکیب می‌گذارد. مزیت سنسورهای PIR این است که تنظیم آنها بسیار راحت‌تر است، همچنین نیازی نیست حیوان در یک نقطه‌ی خاص قرار داشته باشد تا دوربین را فعال کند و به طور کلی ارزان‌تر است. من سنسورهای PIR را برای کسانی که می‌خواهند برای اولین بار از تکنیک تله گذاری دوربین در عکاسی حیات وحش استفاده کنند و در این زمینه هیچ تخصصی ندارند، پیشنهاد می‌کنم.

پیشنهاد نویسنده : تکنیک استفاده از لنز تله فوتو در عکاسی از حیات وحش

کیس‌های محافظ دوربین

بیرون بردن دوربین از خانه می‌تواند آن را با چالش‌هایی مثل باران، ضربه‌های ناگهانی، سرقت یا عوامل دیگر رو به رو کند. حفاظت از دوربین در تکنیک تله گذاری در عکاسی از حیات وحش با دیگر شیوه‌های استتار یا محافظت از دوربین کاملا متفاوت است. حداقل، شما احتمالاً یک پوشش بارانی می‌خواهید. برای محافظت کامل به یک Camera bodied housing سخت نیاز خواهید داشت. من خودم از کیس‌های Pelican استفاده می‌کنم؛ ولی اگر نمی‌خواهید از این نوع کیس‌های محافظ استفاده کنید، محصولات Camtraptions یک سرپناه ساده و قابل حمل و البته کامل را برایتان ارائه می‌دهد. محصولات TRLcam نیز کیفیت بسیار خوبی داشته و برای این تکنیک کاملا مناسب هستند. بسیاری از عکاسان دیگر سعی می‌کنند دوربین‌های مدار بسته را به شاخه‌های درخان یا مکان‌های غیر قابل دسترسی ببندند تا از خطر سرقت دوربین جلوگیری کنند، اما من معمولا در مکان‌هایی دور افتاده عکاسی می‌کنم و خطر دزدیده شدن مرا تهدید نمی‌کند.

فلاش

بسیاری از حیوانات در طول شب یا هنگام گرگ و میش فعالیت بسیار بیشتری دارند، بنابراین ممکن است شما نیاز به استفاده از نور مصنوعی داشته باشید. اکثر عکاسان حرفه‌ای به دلیل عملکرد فوق‌العاده در حالت آماده به کار، از فلاش‌های نیکون استفاده می‌کنند و این امکان را برای آنها فراهم می‌کند که برای هفته‌ها با مشکل باتری رو به رو نشوند. اگر می‌خواهید از مارک‌های دیگر استفاده کنید، بهتر است که از باتری‌های خارجی 6V برای آنها استفاده کنید. اگر هنگام گرگ و میش یا در طول روز عکاسی می‌کنید، یک فلاش تکی با نور محیطی می‌تواند ترکیب بسیار خوبی باشد. با این حال، در طول شب، شما احتمالاً حداقل به دو فلاش مجزا نیاز خواهید داشت، یک منبع نور اصلی که حیوانات را روشن کند، و یک منبع نور پر کننده یا تلطیف کننده که به سایه‌های پرتاب شده توسط منبع نور اصلی، جزئیاتی را اضافه کند. نورپردازی صحنه‌های شب دشوارترین بخش در استفاده از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش است.

تجهیزات

قبل از اینکه این تکنیک را به طور جدی دنبال کنم، به لنزهای بزرگ و سفید رنگ علاقه‌ی زیادی داشتم، اما اکنون با تجهیزاتی بیشتر کار می‌کنم که خوشبختانه بسیار ارزان‌تر هستند. یک مشکل بزرگ در استفاده از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش ، فلاش‌ها و سنسورهای شما هستند که نگه داشتنشان روی سطح زمین ناهموار، امنیت را کاهش می‌دهد. بعضی اوقات می‌توانید از پایه‌های سبک استفاده کنید، اما اغلب اوقات بهتر است تجهیزات خود را به درختان، سنگ‌ها و سایر المان‌های طبیعت که مستحکم و پایدار هستند وصل کنید. من از انواع مختلف تجهیزات استفاده می‌کنم، از جمله گیره، Magic Arms، سه پایه‌های منعطف و تسمه‌های کراواتی.

از آنجا که شانس موفقیت در استفاده از این تکنیک می‌تواند کاملاً ضعیف باشد، من غالباً چندین دوربین را در مکان‌های نزدیک به هم مستقر می‌کنم. تمام دوربین‌های من از برندهای کانن و نیکون هستند.

دوربین‌ها : کانن EOS 6D, کانن EOS Rebel T3i ( 600D ), نیکون D610

لنزها : کانن EF 17-40mm ƒ/4L USM, کانن EF-S 10-22mm ƒ/3.5-4.5 USM ( توسط فیل‌ها در کنیا نابود شد ), کانن EF-S 17-55mm ƒ/2.8 IS USM ( توسط گاوها در کنیا نابود شد ), توکینا AT-X 10-17mm ƒ/3.5-4.5 AF DX Fisheye, نیکون AF-S NIKKOR 18-35mm ƒ/3.5-4.5G ED

کیس‌های محافظ : Pelican 1150 Case و محافظ لنزهای سفارشی از TRLcam

فلاش‌ها : اسپیدلایت‌های مختلف نیکون

رادیو تریگرها : رادیو تریگر بی سیم Camtraptions یا همگام سازی با سیم با کابل‌های اترنت و آداپتورهای Pixel RJ45

گریپ فلاش : Camo-painted Avenger C-Stand, JOBY GorillaPod SLR-Zoom, A-clamps with mini-ballheads bolted to them, LumoPro compact lightstand, cam straps and lots of camo gaffer’s tape

مانت‌های اتصال دوربین و سایر تجهیزات به درخت : Manfrotto 244 Magic Arm, MeFOTO ballhead, Avenger F301 baby female wall plate, cam straps

تکنیک

خب، شما تجهیزات مورد نظر را تهیه کرده و آماده‌ی رفتن هستید. حالا چی ؟ حالا وقت راه اندازی تله است. ار جنگل بیرون رفته و سعی کنید بفهمید که گونه‌های جانوری در منطقه‌ای که می‌خواهید عکاسی کنید، چگونه سفر کرده و بیشتر در کجاها مستقر می‌شوند. مسیرهایی که می‌خواهید در آن عکاسی کنید را ابتدا کمی پیاده روی کرده و به دنبال علائم مختلف باشید. سپس مانند یک عکاس منظره فکر کنید و سعی کنید صحنه‌ای را پیدا کنید که کاملا متمایز از آثار هر عکاس دیگری باشد. در آخر، مطمئن شوید که کسی امکان ندارد به دوربین یا تجهیزات شما نزدیک شده و یا آنها را پیدا کند.

هنگامی که نقطه‌ی مورد نظر خود را پیدا کردید، وسایلتان را با وسایل طبیعی مانند چوب و علف استتار کنید، اما سعی کنید خیلی از عطر و بوی خود را روی آنخا به جا نگذارید، برای مثال سعی کنید ژاکت خود را روی زمین نگذارید. می‌توانید با استفاده از تکنیک‌های تله گذاری دیگر، مانند استتار دیداری و بویایی استفاده کنید، اما سعی کنید در نهایت نتیجه‌ی کارتان کاملا طبیعی باشد.

پیشنهاد نویسنده : عکاسی از عقاب‌های سرسفید در پارک آدیرانداک !

مدت انتظار برای پیدا کردن سوژه به منطقه‌ای که در آن عکاسی می‌کنید بستگی دارد، اما من به طور کلی مجموعه‌ام را برای مدت زمان 10 تا 30 روز ترک می‌کنم. بررسی‌های مکرر دوربین و تجهیزات، مخصوصا در شرایط آب و هوایی بد بسیار خوب است، اما هر چه بیشتر این کار را انجام دهید، احتمال اینکه توسط حیوانات دیده شوید بیشتر است. پس سعی کنید با احتیاط بسیار زیادی این کار را انجام دهید.

از نظر تنظیمات دوربین، من از فوکوس دستی استفاده می‌کنم و سعی می‌کنم پیش بینی کنم که حیوان تا چه حد ممکن است از دوربین دور باشد. به عنوان مثال، ممکن است دقیقا روی نزدیک‌ترین شاخه‌ی روی زمین فوکوس کنم. من عموماً حالت نوردهی را به صورت دستی تنظیم می‌کنم، برای عمق میدان از دیافراگم‌های f/8 یا بسته‌تر استفاده می‌کنم و سرعت شاتر را هم روی عددی قرار می‌دهم که هم توانایی سینک شدن با فلاش را داشته باشد، هم در شرایط نوری مختلف خوب کار کند و هم حرکت سوژه در تصویر نهایی تار ثبت نشود. اگر پیش بینی کنم که ممکن است بیشتر تصاویرم در طول روز ثبت شوند، سعی می‌کنم از ایزوی بین 200 تا 300 استفاده کنم، چرا که فراتر از آن ممکن است نویز را به عکس‌هایم اضافه کند.

اولین مجموعه عکس شما با استفاده از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش ممکن است به معنای واقعی فاجعه باشد. این را تجربه به من نیز ثابت کرده است. مدتی طول می‌کشد تا تجهیزات را به درستی به کار ببرید و نوردهی تصاویرتان را هم درست تنظیم کنید، اما اگر پشتکار داشته باشید، ممکن است بتوانید هر سری چند عکس را خوب را ثبت کرده و در نهایت عکس‌های خارق‌العاده‌ای را ثبت کنید. تکنیک تله گذاری دوربین در طبیعت یکی از بهترین روش‌ها برای کشف و مشاهده‌ی حیات وحش در پارک‌های طبیعی و یا هر جای دیگر است، که تا پیش از این نمی‌توانستید آنها ببینید. اگر می‌خواهید از گوشتخواران عجیب و غریب عکس بگیرید، به هزاران دلار برای خرید لنزهای بزرگ یا سفر به آفریقا احتیاج ندارید. تنها چیزی که شما نیاز دارید یک تله‌ی دوربین و مهارت‌های جدید است !

امیدوارم مقاله‌ی ” چگونه از تکنیک تله گذاری دوربین برای عکاسی از حیات وحش استفاده کنیم ؟ “ برایتان جذاب و مفید بوده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی وجود داشت، آن را در بخش نظرات همین پست مطرح کنید تا پاسخ دهم. موفق باشید !