عمق میدان در عکاسی ماکرو : 5 نکته برای حرفه‌ای شدن در ماکروگرافی !
در این مقاله قصد دارم 5 نکته در مورد مفاهیم عمق میدان و نحوه‌ی فوکوس کردن در عکاسی ماکرو به شما بگویم تا بتوانید عکس‌های بهتری را ثبت کنید.
عکاسی یکی از محبوب‌ترین هنرهای عصر جدید است. خلاقیت، نور و ترکیب، همه مشخص می‌کند که یک عکس از نظر بصری موفق است یا خیر. بر خلاف برخی رسانه‌های هنری دیگر، در عکاسی جنبه‌های فنی زیادی وجود دارد که باید به آنها تسلط داشته باشید و از آنها استفاده کنید تا به طور مداوم تصاویر عالی را ثبت کرده و به نمایش بگذارید. این موارد شامل نوردهی مناسب، وضوح خوب، دستیابی به عمق میدان کافی، دانستن تأثیر ایزو بر روی نتیجه‌ی عکس، معرفی فیلترها و موارد دیگر است.
عمق میدان نیز یکی از همین موارد بوده که در عکاسی ماکرو به دلیل بزرگنمایی شدید سوژه بسیار مهم است. با توجه به این نکته، من به شما کمک می‌کنم تا مبانی عمق میدان و تکنیک‌های فوکوس کردن در عکاسی ماکرو را بهتر یاد بگیرید تا عکس‌های بهتری را ثبت کنید.
پیشنهاد نویسنده : ۵ تکنیک برای عکاسی معماری به روشی خلاقانه و متفاوت !
عمق میدان، فاصله بین نزدیکترین و دورترین نقاط در عکس ( یا همان پیش زمینه و پس زمینه ) است که اگر سوژه در این نقاط قرار بگیرد، شارپ خواهد بود. عواملی که عمق میدان را کنترل می‌کنند فاصله کانونی لنزها، دیافراگم، فاصله پس زمینه از سوژه، فاصله پیش زمینه از سوژه، اندازه سوژه و میزان بزرگنمایی سوژه است. نقطه‌ی فوکوس نیز در یک بخش خاص از تصویر قرار می‌گیرد. پس از تنظیم تمام فاکتورهای فوق، میزان عمق میدان وارد بازی شده و پس زمینه و سوژه را از یکدیگر جدا می‌کند. در مورد سوژه‌های بزرگ، با توجه به عمق میدان بسیار زیاد، همه‌ی عوامل به صورت شارپ ثبت می‌شوند.
دیافراگم
دیافراگم‌های گسترده یا باز از f/2.8 ، f/4 و f/5.6 کمترین مقدار عمق میدان را نشان می‌دهند، البته این به نوع لنز شما هم بستگی دارد و ممکن است این عدد تا f/1.2 هم پایین برود. دیافراگم‌های f/16 ، f/22 و f/32 بیشترین میزان عمق میدان را برای شما فراهم می‌کنند. اگر می‌خواهید عمث میدان زیادی داشته و همه چیز را شارپ ثبت کرده و وضوح را به حداکثر برسانید، دیافراگم لنز را روی f/16 یا بسته‌تر قرار دهید. اما اگر می‌خواهید عمق میدان را به حداقل رسانده و سوژه را از پس زمینه، با کمک محو کردن پس زمینه جدا کنید، از وسیع‌ترین یا بازترین دیافراگم روی لنز خود استفاده کنید.
نقطه‌ی فوکوس
عمق میدان با سوژه‌های بزرگ می‌تواند در مبنای میلی متری اندازه گیری شود، بنابراین نقطه فوکوس بسیار مهم است. عکسی از زنبور عسل با جسمی شارپ اما چشمانی محو شده، دارای نقص است. ضروری است که نقطه فوکوس را روی مهمترین بخش سوژه‌ی خود بگذارید. برای انجام این کار، دوربین را در حالت فوکوس دستی تنظیم کنید، بزرگنمایی مورد نظر را بدست آورید و به جای فوکوس کردن لنز، دوربین را با دقت به عقب یا جلو حرکت دهید. هنگامی که مشخص شد سوژه به اندازه‌ی کافی شارپ است، دکمه‌ی دکلانشور را فشار داده و عکس را ثبت کنید.
فوکوس انتخابی
این تکنیک برای جلب توجه بیننده به یک مکان خاص از عکس استفاده می‌شود. چشم بیننده همیشه در یک عکس ماکرو به سمت بخش‌هایی هدایت می‌شود که دارای بیشترین وضوح ممکن هستند و بخش‌های محو شده و خارج از فوکوس را نادیده می‌گیرد. در این حالت، از دیافراگم گسترده‌ای استفاده کنید و روی یک بخش متمرکز شوید. با انتخاب یک دیافراگم باز بخش کوچکتری از سوژه واضح بوده و عقب و جلوتر از آن به طور کامل محو می‌شوند. در نتیجه می‌توانید بخش شارپ تصویر را خودتان مشخص کنید تا بیننده تنها به همان قسمت نگاه کند. از دیافراگم‌های بسته‌تر نیز می‌توانید استفاده کنید تا بخش بیشتری از سوژه‌تان شارپ شود.
پیشنهاد نویسنده : ۱۰ کاری که به عنوان یک عکاس در خانه می‌توانید انجام دهید !
فاصله‌ی سوژه تا پیش زمینه یا پس زمینه
برای اینکه به درستی از تکنیک فوکوس انتخابی استفاده کنید، باید اهمیت چگونگی فاصله سوژه از پس زمینه و یا جلوه‌های عمق میدان را درک کنید. اگر سوژه خیلی نزدیک به آنچه که در پشت یا جلوی آن قرار دارد باشد، احتمالا محو کردن بخش‌های خارجی کار سختی خواهد بود و یا حداقل نتیجه‌ی مطلوبی را به دست نخواهید آورد. هرچه فاصله بین سوژه با پیش زمینه یا پس زمینه بیشتر باشد، استفاده از تکنیک فوکوس انتخابی و محو کردن پس زمینه آسان‌تر و بهتر خواهد بود.
لازم است به این نکته نیز توجه داشته باشید که فاصله کانونی لنز و فاصله‌ی دوربین از سوژه، پیش زمینه و پس زمینه هم در میزان محو شدن آنها تاثیر بسیار زیادی دارد. هر چه فاصله کانونی لنز شما بیشتر یا فاصله‌ی دوربینتان از سوژه کمتر باشد، عمق میدان کوتاه‌تر و هر چه فاصله کانونی کمتر یا فاصله‌ی دوربین از سوژه بیشتر باشد، عمق میدان بیشتر خواهد بود.
سوژه‌ی مسطح در برابر سوژه‌ی خمیده
اگر سوژه‌ای صاف را برای عکاسی انتخاب کرده‌اید و در یک صفحه واحد آن را گذاشتید ، می‌توان از دیافراگم‌های باز استفاده کرد تا همه چیز در کانون فوکوس قرار بگیرد. اما، بسیاری از سوژه‌ها در طبیعت آنقدر بزرگ یا مسطح نیستند. بنابراین باید از دیافراگمی استفاده کنید که علاوه بر شارپ نشان دادن بخش‌هایی که می‌خواهید، بتواند سوژه را به خوبی از پس زمینه جدا کرده و آن را متمایز کند. در صورت لزوم می‌توانید از دیافراگم‌های کوچک‌تر برای رسیدن به عمق میدان لازم استفاده کنید. اگر به f/22 رسیدید و هنوز هم نمی‌توانید عمق میدان لازم را داشته باشید، ناامید نشوید. بزرگنمایی نکنید، عکس را تهیه کرده و تصویر را برش دهید تا بزرگنمایی مورد نظر بدست آید. از آنجا که یکی از جنبه‌های عمق میدان به بزرگنمایی سوژه بستگی دارد، اگر کمتر روی آن بزرگنمایی شود، عمق ذاتی بیشتری وجود دارد. من از این روش استفاده کردم و همیشه نتیجه‌ی مطلوبی را به من داده است.
پیشنهاد نویسنده : پیش زمینه در عکاسی را بهتر بشناسید : چگونه تصاویر جذاب‌تری ثبت کنیم ؟
امیدوارم مقاله ” عمق میدان در عکاسی ماکرو : 5 نکته برای حرفه‌ای شدن در ماکروگرافی ! “ برایتان مفید بوده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی وجود داشت، آن را در بخش نظرات همین پست مطرح کنید تا پاسخ دهم. موفق باشید !