دوربین عکاسی کانن EOS Canon M6 mark II بدنه

نقد و بررسی مشخصات فنی دوربین عکاسی کانن EOS Canon M6 mark II بدنه

کانن EOS M6 II یک دوربین بدون آینه با سنسور 32.5 مگاپیکسلی APS-C است که علاقه مندان به عکاسی و افراد مبتدی را هدف قرار داده است و از مانت EF-M کانن نیز استفاده می‌کند. از بسیاری از جهات، این یک ترکیب بین یک نوع بدون آینه‌ی جمع و جور و دوربین DSLR Eos 90D است که همزمان با آن نیز معرفی شد.

از نظر بدنه، از نزدیک شبیه به M6 نسل اول است، اما میزبان سرعت بیشتر و ویژگی‌های جدیدتری شده است که تجربه‌ی بهتری را از عکاسی برایتان به ارمغان می‌آورد. پیشرفت‌های این مدل شامل یک سنسور با وضوح بالاتر، امکان ضبط فیلم‌های 4K و حالتی است که می‌تواند به عکاسی پیاپی با فرمت خام Raw و با نرخ تا 30 فریم در ثانیه عکاسی می‌کند. در نتیجه، Eos M6 II یک دوربین جذاب و دلنشین است که توجه علاقه مندان به عکاسی را به خود جلب می‌کند. در ادامه این متن به طور مفصل به بررسی این متن می‌پردازیم. بنابراین اگر قصد خرید دوربین عکاسی کانن EOS Canon M6 mark II بدنه را دارید، پیشنهاد می‌کنیم خواندن این متن را از دست ندهید.

ویژگی‌های کلیدی :

• سنسور 32.5 مگاپیکسلی Dual Pixel AF CMOS
• عکاسی پیاپی با نرخ 14 فریم در ثانیه
• حالت عکاسی پیاپی با نرخ 30 فریم در ثانیه ( با استفاده از سیستم فوکوس خودکار ردیاب و ظرفیت بسیار زیاد بافر )
• فیلم برداری با رزولوشن UHD 4K و با نرخ 30 یا 25 فریم بر ثانیه، بدون هیچ گونه کراپی، یا با استفاده از عرض کامل سنسور
• صفحه نمایش لمسی 3.0 اینچی که می‌تواند 180 درجه به بالا یا 45 درجه به پایین بچرخد
• منظره یاب الکترونیکی اختیاری
• پورت USB 2.0 با اتصال Type-C

کانن می‌گوید که با آپدیت سیستم عامل در سال 2020، قابلیت فیلم برداری با رزولوشن 4K و نرخ 24 فریم بر ثانیه را به M6 II اضافه می‌کند.

EOS M6 Mark II کانن با یک سری لنز کیت متفاوت عرضه می‌شود. قیمت رسمی فقط برای بدنه‌ی دوربین 849 دلار آمریکا است. با اضافه شدن لنز کیت 15-45 میلی متری IS STM و به همراه یک EVF ( که در تصاویر مشاهده می‌کنید ) قیمت آن به 1099 دلار افزایش پیدا خواهد کرد، در حالی که یک لنز کیت ISM 18-150 میلی متری STM و به همراه یک EVF قیمت آن را به 1349 دلار خواهد رساند.

چه چیزهایی جدید است ؟

سنسور جدید

EOS M6 II از یک سنسور 32.5 مگاپیکسلی APS-C CMOS استفاده می‌کند که جدیدا ساخته شده است. همچنین این سنسور از طراحی اختصاصی سیستم Dual Pixel کانن استفاده می‌کند، که در آن هر پیکسل در واقع دو نیم پیکسل است، یکی برای دریافت اطلاعات از سمت چپ لنز، دیگری نیز برای ضبط از سمت راست. از این طرح تقسیم می‌توان برای ارزیابی هرگونه جدایی بین تصاویر سمت چپ و راست استفاده کرد که دقیقاً مانند دید دو چشمی انسان، به دوربین اجازه می‌دهد تا عمق صحنه را ارزیابی کند.

این در واقع به این معنی است که هر پیکسل به طور مجزا به سیستم فوکوس خودکار دوربین در تشخیص دقیق‌تر سوژه و سرعت شناسایی آن کمک می‌کند، همچنین از اعوجاج نواری که گاها ممکن است در سایر سیستم‌های فوکوس خودکار تشخیص فاز به وجود بیاید رنج نمی‌برد.

این دوربین می‌تواند به صورت پیاپی با نرخ حداکثر تا 14 فریم در ثانیه یا 30 فریم در ثانیه عکاسی کند. البته برای دستیابی به این نرخ باید یک مقدار کراپ را هم روی تصویرتان تحمل کنید. نگاه اولیه‌ی من به شاتر الکترونیکی سرعتی حدود 1/22 ثانیه ( 46 میلی ثانیه ) را نشان می‌دهد، بنابراین اگر می‌توانید از حالت شاتر الکترونیکی استفاده کنید تا سوژه‌های در حال حرکت فریز شده ثبت شوند، می‌توانید از شاتر الکترونیکی انتظارات بسیار زیادی را داشته باشید.

بیشتر حالت‌های فوکوس خودکار در سنسور جدید، منطقه را به 143 نقطه تقسیم می‌کنند، اما اگر به صورت دستی یک نقطه را انتخاب کنید، 5481 موقعیت وجود دارد که برای شما قابل انتخاب است.

سیستم فوکوس خودکار ردیاب چشم

EOS M6 II کانن قابلیت‌های فوکوس خودکار ردیاب چشم را هم به دست آورده که برای اولین بار در دوربین‌های بدون آینه‌ی EOS RP و Eos R دیده بودیم. تجربه‌ی قبلی به ما نشان می‌دهد که اگرچه این سنسور در ردیابی سریع یا مداوم یک سوژه بهترین نیست، اما می‌توانید در اکثر شرایط به آن اطمینان کنید، چرا که سعی دارد تنها روی چشم‌های سوژه‌ی شما فوکوس کند. همچنین می‌تواند تا حدودی مستعد به پریدن از چهره‌ای به چهره‌ی دیگر نیز در یک صحنه‌ی شلوغ باشد.

همچنین در صورت وجود بیش از یک چهره در عکس، اگر نیاز به تعیین یا تغییر سوژه‌ها باشد، باز هم می‌توان گفت عملکرد آن نسبتا قابل قبول است، اما سنسورهای بهتری هم در بازار وجود دارند.

ممکن است فکر کنید اینکه با یکی از بهترین سیستم‌های فوکوس خودکار تشخیص چشم در بازار طرف نیستید، یعنی با سیستم خوبی قرار نیست کار کنید. اما در واقع این نیز درست نیست، شما می‌توانید در اکثر اوقات به دوربین و عملکرد خودکار آن اعتماد کنید، اما این آزار دهنده است که گاهی می‌تواند از سوژه‌ای به سوژه‌ی دیگر بپرد و خودتان باید دوباره به صورت دستی همه چیز را کنترل کنید.

فیلم برداری با رزولوشن 4K

در حال حاضر به نظر می‌رسد که اضافه کردن قابلیت فیلم برداری با رزولوشن 4K به یک دوربین در سال 2020 بسیار عجیب و غریب است، اما EOS M6 نسل اول فقط قادر به ضبط ویدئوهایی با رزولوشن 1080p بود. M6 Mark II اما حالا می‌تواند با رزولوشن 4K و با استفاده از عرض کامل سنسور خود به فیلم برداری بپردازد. یکی از اولین دوربین‌های کانن است که این ویژگی را به طور کامل دریافت کرده است، البته خارج از محدوده‌ی دوربین‌های سینمایی سری Cinema EOS.

EOS M6 Mark II می‌تواند با رزولوشن 4K و نرخ 30 یا 25 فریم در ثانیه به ضبط ویدئو بپردازد. کانن در این مورد می‌گوید که از طریق یک به‌روزرسانی سیستم عامل در سال 2020، قرار است نرخ 24 فریم در ثانیه را نیز برای همین رزولوشن، به این دوربین اضافه کند. در کمال تعجب، کیفیت فیلم برداری در ویدئوهای ضبط شده با این دوربین نسبت به مدل EOS 90D بسیار بهتر ظاهر می‌شود، علی رغم اینکه هر دو دوربین سنسوری با رزولوشن یکسان و مشخصات فیلم برداری مشابه دارند.

پیشنهاد نویسنده : نقد و بررسی تخصصی فوجی فیلم X-A7 : سَبُک، جمع و جور و تقریبا کامل !

من نگاهی گذرا به فیلم برداری با رزولوشن 4K در این دوربین داشتم و اثر بسیار کمی را از رولینگ شاتر مشاهده کردم. من آن را در حدود 17 میلی ثانیه اندازه گرفتم، که پایین‌تر از بیشتر رقبای این دوربین است. این بازخوانی سریع همچنین به دوربین این امکان را می‌دهد تا ویدیوهای 1080 را با حداکثر نرخ 120 فریم در ثانیه ارائه دهد. هنگام بررسی تخصصی یک دوربین، باید به جست و خیز خط یا پیکسل نیز پرداخته شود. این مورد می‌تواند منجر به فیلم‌های نرم‌تر از حد انتظار شود، اتفاقی که با مدل‌های اخیر سری Powershot دیده بودیم.

این دوربین می‌تواند تا مدت زمان 29 دقیقه و 59 ثانیه ویدئوهایی را ضبط کند، در صورت نیاز همچنین می‌تواند تا 10 سیگنال 10 بیتی 4:2:2 را از طریق HDMI تولید کند.

حالت عکاسی خام RAW پیاپی

M6 Mark II از حالت Raw Burst برخوردار است که می‌تواند تا حداکثر 70 فریم را با سرعت 30 فریم در ثانیه ثبت کند. هنوز مشخص نیست که آیا این دوربین می‌تواند در همین حالت به صورت خودکار فوکوس هم بکند یا نه. این مورد همچنین شامل یک بافر از قبل شلیک شده است که هنگامی که شما شاتر را نیمه فشار می‌دهید شروع می‌کند و قبل از اینکه به طور کامل آن را فشار دهید، تصاویر 0.5 ثانیه‌ای را ذخیره خواهد کرد.

حالت عکاسی پیاپی با فرمت خام Raw اما تصویر شما را کراپ می‌کند، البته در این کراپ هنوز هم بیش از 75 درصد قاب پوشش داده می‌شود که به معنای ضریب کراپ 1.33 برابری است. این یعنی تصاویری که در این حالت ثبت می‌شوند، رزولوشنی 18 مگاپیکسلی خواهند داشت.

Mobile Raw workflow (iOS)

EOS M6 II از فرمت جدید CR3 Raw Canon استفاده می‌کند. این شامل گزینه ” CRaw ” فشرده شده است، که تنها با تأثیر محدود انعطاف پذیری پردازش که از پرونده‌ها خارج می‌شوید، کوچکتر است. اگر ترجیح می‌دهید گزینه غیر فشرده سازی شده نیز برایتان وجود دارد.

هر دو فایل خام را می‌توان از طریق Wi-Fi ارسال کرد و ویرایش آنها را به نرم افزار Digital Photo Professional Express ( نسخه‌ی موبایل نرم افزار پردازش Raw کانن ) سپرد. متأسفانه برای کاربران اندرویدی هنوز این برنامه توسعه پیدا نکرده و تنها در سیستم عامل iOS قابل دانلود است.

در مقایسه با همرده‌ها …

اگرچه M6 Mark II از منظره یاب داخلی بهره نمی‌برد که امری غیر معمول برای دوربینی در این سطح است، اما منظره یاب خارجی EVF-DC2 که درون جعبه‌ی آن قرار دارد، عملکرد بسیار خوبی را برایتان به ارمغان می‌آورد. به این ترتیب، این ترکیب را با هم مقایسه خواهیم کرد.

بدنه، ارگونومی و کنترلرها

بازطراحی ارگونومی

M6 Mark II مانند مدل قبلی خود از نظر ارگونومی ساخت بسیار ناخوشایند به نظر می‌رسد، اما همه‌ی کنترلرها در این نسل اندکی تغییر کرده است. هنوز هم دو کنترلر شماره گیر در بالای بدنه وجود دارند که یکی نزدیک به دکمه‌ی شاتر و دیگری در سمت راست و کمی عقب‌تر از آن است، اما اینبار دیگر دکمه‌ی اختصاصی Exposure Comp وجود ندارد که از پشت و سمت عقب معلوم شود.

در عوض، در مرکز کنترلر شماره گیر سمت عقب اکنون دکمه‌ی ‘ Dial Func ‘ قرار گرفته است. این می‌تواند عملکرد دوربین را با یکسری توابع خاص قابل تغییر، هر سری تغییر بدهد. شما می‌توانید گزینه‌هایی را که اغلب از آنها استفاده می‌کنید برای این دکمه تعریف کنید تا انتخاب‌های محدودتر و قابل دسترس‌تری را داشته باشید.

Dial Func options (choose up to five) :

در پشت دوربین یک سوئیچ MF / AF و یک دکمه‌ی AF-On که در جای بسیار خوبی قرار گرفته است ( که عملکرد آن قابل تعویض و شخصی سازی است ) وجود دارد.

منوها

EOS M6 II از جدیدترین رابط کاربری و منوهای نام آشنای کانن استفاده می‌کنند که در تمامی دوربین‌های حرفه‌ای اخیر این کمپانی دیده بودیم. این رابط کاربری واقعا جذاب طراحی شده و هیچ گزینه‌ای در آن گم نشده است، در واقع چینش آن باعث شده همه چیز به سادگی قابل دسترسی باشد. مانند منوهای بسیاری از دوربین‌های دیگر از سایر کمپانی‌ها، تعداد زیادی از گزینه‌های موجود در آن کم کم اهمیت خود را برای شما از دست می‌دهند. بخش‌های مهمتر و اساسی‌تر به اندازه‌ی کافی واضح هستند، اما باید به مرحله‌ای برسید که به خاطر بیاورید هر گزینه‌ی خاصی که می‌خواهید در صفحه‌ی 3، 7 یا 9 از بخش ” Camera ” وجود دارد.

بخش ” Custom Functions ” در این دوربین ظاهری کاملاً متفاوت و ابتدایی داشته و ابزار ساده‌ای در آن قرار دارند. من قبلاً به این رفتار اشاره داشتم که درست مانند ” بازگشت به سیستم عامل DOS ” است، مرجعی که طی تاریخ به دست آمده است و حالا عملکردی درست شبیه به آن را در بخش قابل شخصی سازی کانن مشاهده می‌کنیم.

حداقل، یک برگه‌ی ” My Menu ” قابل تنظیم نیز وجود دارد که به شما امکان می‌دهد تنظیماتی را در آن جمع آوری کنید که از همه بیشتر احتیاج دارید، با این قابلیت می‌توانید به یکسری ویژگی خاص سریع‌تر دسترسی پیدا کنید.

خوشبختانه، در حال استفاده، اکثر کارکردهایی که به طور مستقیم از طریق یک دکمه قابل دسترسی نیستند، اغلب می‌توانند در منوی سریع یا Quick Menu دوربین پیدا شوند. این یک سیستم بسیار ساده است که با صفحه نمایش لمسی کنترل شده و تعدادی گزینه‌های محدود و کاربردی را در اختیار شما قرار می‌دهد که واقعا کاربردی است.

M6 II یک ایراد جزئی در بخش UI یا رابط کاربری را از دوربین‌های دیگر سری EOS R به ارث می‌برد، هنگامی که Face / Tracking AF را انتخاب می‌کنید، یادداشتی روی صفحه ظاهر می‌شود که می‌گوید ” [Info] Eye Enable “. به نظر می‌رسد که برای فعال کردن Eye AF باید دکمه‌ی ” Info ” را فشار دهید. در واقع بدان معنی است که Eye AF از قبل فعال شده است. من در واقع توضیحاتی که کانن در این مورد داده بود را ترجمه و تفسیر کردم، ولی باز هم به طور دقیق نتوانستم متوجه شوم که عملکرد این بخش از دوربین دقیقا به چه صورت است.

M6 II از رابط کاربری مبتنی بر سادگی در دسترسی به تنظیمات و در نتیجه بر پایه‌ی تجربه‌ی بهتر و راحت‌تر از عکاسی استفاده می‌کند. همچنین حالت ” Creative Assist ” را هم ارائه می‌دهد که به شما کمک می‌کند تصاویر خام دوربین خود را به سرعت ویرایش کرده و خروجی بگیرید. یک گزینه‌ی منوی ” Quick Control Raw Processing ” نیز وجود دارد تا تصمیم بگیرد کدام نسخه در فهرست سریع‌تر ظاهر شود.

Separate Stills and Movie button assignment

برای استفاده‌ی بیشتر از دوربین و قابلیت‌های فیلم برداری، با توجه به تعداد محدودی از کنترلرهای تعبیه شده روی بدنه، کانن به شما این امکان را می‌دهد که در صورت دلخواه، پیکربندی دکمه‌های قابل تنظیم را بطور جداگانه برای دو حالت تغییر دهید.

در M6 II می‌توانید رفتار دوازده دکمه‌ی روی بدنه‌ی آن را تنظیم کرده و تغییر دهید.

Buttons whose functions can be customized on the EOS M6 II :

همه چیز به جز دکمه‌ی شاتر و دکمه‌ی [ REC ] را می‌توان به طور جداگانه برای حالت فیلم برداری تنظیم کرد.

ایزوی خودکار

EOS M6 II کانن از یک سیستم پیشرفته‌ی ایزوی خودکار استفاده می‌کند. شما می‌توانید مقدار ایزوی پایین و بالایی را که می‌توانید استفاده کنید، با مقادیر مختلف برای عکاسی و فیلم برداری تعیین کنید. ایزوی خودکار در حالت دستی و با جبران نوردهی، در دو حالت عکاسی و فیلم برداری در دسترس است.

در حالت عکاسی، می‌توانید سرعت شاتر را به شیوه‌ای تنظیم کنید که تعامل خوبی با ایزوی خودکار داشته باشد، که در واقع آستانه‌ای مشخص را برای آن تعریف کرده‌اید. این آستانه می‌تواند یک سرعت شاتر خاص یا یک مقدار خودکار باشد، مربوط به فاصله کانونی فعلی لنز شما. مقدار خودکار می‌تواند به صورت یک مقدار سریعتر ( برای فریز کردن سوژه ) یا کندتر ( اگر می‌توانید دوربین را ثابت نگه دارید ) متغیر باشد. تنها مورد ناامیدی بخش این است که تنها مکان برای تنظیم این مقدار، ورود به منوی اصلی دوربین است، یعنی در واقع از طریق منوی Q نمی‌توان به آن دسترسی داشت یا یک دکمه‌ی دیگر را به آن اختصاص داد.

باتری

EOS M6 II از همان باتری مدل LP-E17 استفاده می‌کند که برخی از DSLR های کوچکتر کانن نیز از آن استفاده می‌کنند، از این رو می‌تواند با یک بار شارژ، حدود 305 شات را بر اساس استاندارد CIPA ثبت کند. مانند همیشه، این اعداد لزوماً تعداد عکس‌هایی را که می‌توانید با هر بار شارژ کامل دوربین ثبت کنید به شما نمی‌دهد. بسته به اینکه در چه شرایطی عکاسی می‌کنید یا سبکتان چیست و چقدر برای آن زمان می‌گذارید، این عدد می‌تواند بسیار بالاتر باشد. در واقع به دست آوردن عددی دو برابر امتیازی که CIPA اعلام کرده اصلا دور از انتظار نیست. این استاندارد صرفا برای مقایسه‌ی دوربین‌ها با یکدیگر بوده و تمام آنها را در شرایطی کاملا یکسان با هم مقایسه می‌کنند.

با این حال، معمولاً این عدد بین دوربین‌ها قابل مقایسه است و می‌توانیم متوجه شویم که عدد معمولی 305 شات یعنی برای عکاسی گاه به گاه در یک روز کافی خواهد بود. اما اگر می‌خواهید روی عکاسی حرفه‌ای‌تر کار کنید و یا به سفرهای عکاسی بروید، بی شک به یک باتری یدکی و یا یک پاوربانک مخصوص دوربین نیاز خواهید داشت.

از طرف دیگر، اگرچه سوکت USB Type-C این دوربین فقط از فناوری v2.0 پشتیبانی می‌کند، اما امکان شارژ مستقیم و همچنین کار کردن با دوربین در حین شارژ شدن را نیز فراهم می‌کند. کانن نوع فناوری به کار رفته در آن را مشخص نکرده است، اما به نظر می‌رسد که دوربین از منبع تغذیه‌ای که به استاندارد USB-PD (Power Delivery) مجهز شده است استفاده می‌کند، بنابراین انتظار نداشته باشید که آن را با شارژرهای قدیمی‌تر و با ولتاژ پایین بتوانید شارژ کنید.

برداشت اولیه

EOS M6 را می‌توان تکاملی برای دوربین‌های کانن با رزولوشن 24 مگاپیکسل و پردازنده‌ی تصویر Digic 7 دانست، چرا که چه از نظر عکاسی و چه از نظر فیلم برداری به حدی رسیده‌اند که بتوانند با بهترین‌ها رقابت کنند و از نظر کیفیت حتی بسیاری از آنها را شکست دهند، اما تنها مشکلشان این است که هنوز به اندازه‌ای که باید سریع نیستند. این مورد و همچنین کمبود نسبی لنزهای بومی ( که البته با سرعت بسیار زیادی رو به پیشرفت است ) به معنای این است که هنوز راه برای رفتن باقی مانده است.

اما، اگرچه این بهترین دوربین بدون آینه‌ی کانن نیست، اما من به شخصه کار کردن با آن را خیلی دوست داشتم و واقعا از تجربه‌ی عکاسی با آن لذت بردم. کنترلرهای بیرونی در حدی بسیار سطحی طراحی شده‌اند و می‌توان آن را جزو عادی‌ترین نمونه‌های دوربین‌های سری EOS-M کانن به حساب آورد. اما از نظر حمل و نقل نسبت به Canon EOS M5 بسیار آسان‌تر شده است، اگرچه این دوربین یک منظره یاب کوچکتر و بهتر داشت. همچنین در پایان روز قطعا این دوربین شما را باز هم همراهی خواهد کرد، چرا که باتری آن برای استفاده‌های نه چندان سنگین واقعا خوب و قابل قبول است.

من همچنین از طراحی و ارگونومی M6 Mark II بسیار هیجان زده هستم، به خصوص که M100 و M50 به طور فزاینده‌ای باعث می‌شدند فکر کنم کانن مانت EF-M را به عنوان فرمت point-and-shoot در نظر گرفته است !

کانن از زمان معرفی و عرضه‌ی این دوربین حداقل یک لنز فوق العاده را نیز با آن معرفی کرد، که لنز EF-M 32mm F1.4 بود.

با توجه به این قضیه، EOS M6 Mark II از همه نظر کاملا معقول به نظر می‌رسد. البته هنوز هم آنقدری کوچک هست که در دست گرفتن و کار کردن با آن برای همه‌ی عکاسان راحت نباشد، اما کانن با چینش جدید دکمه‌ها توانسته این مشکل را تا حد بسیار زیادی حل کند. کنترلرهای شماره گیر به طور معقولی تنظیم شده‌اند و میزان نوردهی را کنترل می‌کنند، همچنین یک دکمه‌ی سفارشی در مرکز سوئیچ جدید AF / MF وجود دارد.

همچنین امکان ضبط ویدئو با وضوح 4K و با استفاده از تمام عرض سنسور، با وجود سیستم فوکوس خودکار دوال پیکسل، این دوربین را به یک ابزار قدرتمند برای فیلم برداری تبدیل می‌کند. اگر عدم وجود نرخ 24 فریم در ثانیه کمی غیر معقول است که کانن قول داده آن را طی یک آپدیت نرم افزاری حل کند. این رزولوشن در حال حاظر با نرخ 30 فریم در ثانیه در دسترس است که برای افراد بسیار زیادی کافی و خوب خواهد بود و شاید تنها فیلم سازان حرفه‌ای با آن مشکلاتی را داشته باشند. همچنین شاتر الکترونیکی با تاخیر 17 میلی ثانیه‌ای عملکرد بسیار خوبی دارد.

باید منتظر بمانیم تا ببینیم این سنسور 32 مگاپیکسلی قادر به ثبت تصاویر در چه سطحی است، البته اینکه امکان عکاسی پیاپی با نرخ 14 فریم در ثانیه برای آن وجود دارد نشان می‌دهد پرازنده‌ای قدرتمند در دل آن استفاده شده و اصلا نمی‌توان این قدرت پردازشی را دست کم گرفت.

بزرگترین چیزهایی که از زمان معرفی M6 نسل اول تغییر کرده است، شاید موقعیت سیستم لنزهای EF-M در نظم جهانی کانن باشد. با ورود مانت RF، مشخص است که مانت EF برای دوربین‌های DSLR وارد یک دوره‌ی سیاه و تاریک می‌شود. البته هنوز هم می‌توان حدس زد که چندین سال دیگر زنده خواهد ماند، لنزهای بسیار زیادی در حال حاضر برای این مانت وجود دارند و احتمالاً کانن همچنان به تولید دوربین‌هایی با مانت EF جدید ادامه می‌دهد، اما بالاخره یک روزی به طور کامل یکی از این دو مانت باید جایگزین دیگری شوند که احتمال ماندن مانت RF در حال حاظر بسیار بیشتر به نظر می‌رسد.

اهمیت این تغییر نسبتا ظریف است، اما می‌توان آن را رویکردی مشخص از جانب کانن دانست تا کاربرانش را خیلی آرام به سمت استفاده از مانت RF و جایگزین کردن آن با مانت EF سوق بدهد. و از آنجا که هیچ راهی برای سازگاری لنزهای RF ( که اغلب بزرگ و گران قیمت هستند ) با سیستم EF-M وجود ندارد، احتمال خداحافظی با لنزهای مانت EF-M در آینده‌ای نه چندان دور، خود یک هدف محسوب شود.

کانن از زمان معرفی این دوربین یک لنز بسیار محبوب را هم معرفی کرده است، یعنی EF-M 32mm F1.4. شاید به همان اندازه جالب توجه باشد که سیگما گفته است که پایه لنزهای DC DN C را برای نصب مانت EF-M معرفی خواهد کرد. در واقع به این معنی است که اگر می‌خواهید M6 II را با لنزهای اصلی جفت کنید، می‌توانید لنزهای 16 میلی متری، 30 میلی متری یا 56 میلی متری F1.4 را از سیگما و یا 22 میلی متری F2 یا 32 میلی متری F1.4 را از کانن خریداری کنید.

این ممکن است خیلی خوب به نظر نرسد، اما جمع کردن یک مجموعه لنز پرایم با کیفیت با فواصل کانونی مختلف، مثل 25، 35 و 90 میلی متری می‌تواند برایتان بسیار مفید باشد. به نظر من داشتن چند لنز پرایم بسیار بهتر از یک لنز کیت همه کاره است، پس کوله‌ی خود را آماده کرده و لنزهایتان را درونش بچینید ! از نظر من، این دوربین بهترین گزینه برای افرادی محسوب می‌شوند که می‌خواهند EOS 90D را بخرند، ولی پول آن را نداشته یا با قیمتش مشکل دارند.

کیفیت تصاویر

• سنسور M6 II بسیار خوب است و سطح بالایی از جزئیات را ثبت می‌کند، همچنین محدوده‌ی دینامیکی بسیار خوبی هم دارد
• تصاویر JPEG پردازش شده جذاب هستند و رنگ‌هایی بسیار خوب و طبیعی دارند
• کاهش نویز و شارپ کردن تصویر، هیچکدام در بهترین حالت خود نیستند و نمی‌توانند همیشه مورد استفاده قرار بگیرند، اما به طور کلی خوب هستند ( و می‌توانید آنها را مطابق با سلیقه‌تان تنظیم کنید ).

EOS M6 Mark II در اصل کیفیت تصویری مطابق با EOS 90D ارائه می‌دهد، چرا که هم سنسور و هم پردازنده‌ای که در این دو دوربین به کار رفته، کاملا شبیه به هم است. این معنی بسیار خوبی دارد و نشان می‌دهد کنترل محدوده‌ی دینامیکی و همچنین رنگ‌ها در تصاویر بسیار خوب خواهند بود. سطح نویز نیز نسبتا خوب کنترل می‌شود اما در ایزوهای بالا هنوز هم نویزهای رنگی وجود دارند. تصاویر JPEG پردازش شده نیز واقعا کیفیت خوبی دارند و برای افرادی که می‌خواهند به سرعت تصویری که ثبت کردند را بدون ادیت در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند، کاملا مناسب خواهد بود ( چیزی که کانن شهرت بی‌عیب و نقصی در آن دارد ).

عملیات پیش فرض شارپ کردن تصاویر دوربین نویز تصاویر را زیاد کرده و عملکرد کاهش نویز نیز جزئیات بسیار زیادی را از بین می‌برند که نسبت به سایر رقبا ضعیف‌تر است. کنترل‌های مربوط به تنظیمات این بخش‌ها نسبتا پیچیده است، اما پروفایل‌های پیش فرض هم کاملا خوب به نظر می‌رسند. بنابراین احتمالاً فقط ارزش وقت صرف پردازش مجدد Raw برای یافتن تنظیمات مطلوب خود را در صورت وجود چیزهای بسیار خاص که می‌خواهید به آن برسید، ندارید.

استودیوی آزمایش کیفیت تصاویر

صحنه آزمون ما برای شبیه سازی انواع بافت ها ، رنگ ها و انواع جزئیاتی که در دنیای واقعی با آنها روبرو می شوید طراحی شده است. همچنین برای دیدن تأثیر شرایط مختلف نورپردازی ، دو حالت روشنایی وجود دارد.

صحنه‌ی آزمون ما برای شبیه سازی انواع بافت‌ها، رنگ‌ها و انواع جزئیاتی که در دنیای واقعی با آنها روبرو می‌شویم طراحی شده است. همچنین برای دیدن تأثیر شرایط مختلف نورپردازی، دو حالت روشنایی وجود دارد.

برای مشاهده‌ی آزمایش کیفیت تصاویر دوربین نیکون Z50 به وب‌سایت DPReview مراجعه کنید.

کاهش نویز اما داستان دیگری است. عملکرد Raw، خروجی‌های مشابهی دارد، از نظر نویز نیز کاملا قابل مقایسه با سایر دوربین‌های همرده است ، اما کاهش نویز JPEG جزئیات بیشتری را نسبت به سیستم‌های پیچیده‌تر و حساس‌تر، مثل نمونه‌های پاناسونیک و سونی هموار می‌کند. باز هم، نتایج در دنیای واقعی هنوز هم بسیار خوب به نظر می‌رسند، اما اگر می‌توانید پرونده‌های Raw را در یک ویرایشگر خوب پردازش کنید، می‌توانید جزئیات بیشتری را نیز داشته باشید.

محدوده‌ی دینامیکی دوربین کاملا مطابق با 90D است، در واقع به اندازه‌ی کافی خوب و انعطاف پذیر هست، اما بهترین در کلاس خود محسوب نمی‌شود.

از لحاظ کنترل محدوده‌ی دینامیکی دوربین، هر دو بهینه ساز خودکار نور ( که به طور انتخابی قسمت‌هایی از تصویر را درخشان می‌کند تا تصویری متعادل ارائه شود ) ، و Highlight Tone Priority در این دوربین ارائه می‌شود، که از تقویت و تراز منحنی تنالیته استفاده می‌کنند. تصاویر در این حالت برجسته‌تر هستند، اما نوردهی صحیح در معرض سایه‌های میانی قرار می‌گیرد. در M6 II دو سطح HTP وجود دارد، D + و D + 2، که حداقل ایزو را بالا می‌برند و نشان می‌دهد که آنها یک توقف از برجسته‌های دیگر را با افزایش همزمان نویز سایه ضبط می‌کنند. تنظیمات D + 2 از یک نقشه برداری با نویز شدیدتر استفاده می‌کند، اما هیچ اطلاعات اضافی را ضبط نمی‌کند.

حالت‌های شاتر

EOS M6 II با دو حالت شاتر مکانیکی و الکترونیکی ارائه می‌شود. حالت مکانیکی کاملاً مکانیکی است، به این معنی که از پرده‌ی الکترونیکی جلو ( EFCS ) استفاده نمی‌کند. یک شاتر کاملاً مکانیکی می‌تواند به دلیل لرزشی که در هنگام بالا و پایین رفتن ایجاد کند، پدیده‌ی ” شوک دیافراگم ” یا نرمی تصویر را به وجود بیاورد. من در عکاسی از صحنه‌ی استودیوی خود متوجه نرمی از این اثر شدم، اما سخت تحت فشار قرار گرفتم تا بدانم که در عکاسی‌های گاه به گاه نیز تأثیر قابل می گذارد یا خیر.

حالت شاتر الکترونیکی برای عکاسی در محیط‌های حساس که سکوت مطلق مهم است، مفید خواهد بود، اما توجه داشته باشید که سنسور بسیار کند می‌خواند. همچنین در عکاسی زیر چراغ‌های مصنوعی ممکن است اثر رولینگ شاتر ( خطوط شیب دار ) ایجاد شود.

سیستم فوکوس خودکار

• سیستم فوکوس خودکار M6 II ساده و کارآمد است و به تنظیمات کمی از جانب کاربر نیاز دارد.
• تشخیص چهره و چشم به خوبی کار می‌کند، اگرچه موضوع شما برای پیدا کردن چشمانش باید در قاب بسیار بزرگ باشد.
• با تمرکز روی چهره، دوربین بر روی موقعیت فوکوس خودکار انتخاب شده‌ی شما اولویت خواهد داشت.
• ردیابی سوژه خوب کار می‌کند، اما گه گاه موضوع انتخابی شما را کنار می‌گذارد.

کمی عمیق‌تر

EOS M6 II چهار حالت منطقه فوکوس خودکار دارد که می‌توانید از بین آنها انتخاب کنید :

• Face + Tracking
• Spot AF
• 1-point AF
• Zone AF

سه مورد از این دو به شما امکان می‌دهد تا یک نقطه AF را در اندازه‌های مختلف انتخاب کنید، با Zone یک منطقه کاملاً بزرگ را پوشش می‌دهد و دوربین اولویت قرار گرفتن در نزدیکی آن منطقه را دارد. ما به طور کلی حالت ‘ Face + Tracking ‘ به نظرم در طیف گسترده‌ای از شرایط به خوبی کار می‌کند.

نقاط فوکوس خودکار مشخص شده، کار بهتری در قرار دادن نقطه AF بر روی یک موضوع ایستا انجام می‌دهند ( در آن مکان احتمالاً شما می‌خواهید از AF های منفرد استفاده کنید، که کانن آن را ” One Shot AF ” می‌نامد). با این حال، برای بیشتر حالت‌های عکاسی و هر موضوعی که حرکت کند، معمولاً دوربین را در continuous AF ( ‘ AF Operation: Servo ‘ ) و Face + Tracking باید قرار بدهیم.

من می‌دانم که حالت دنبال کردن سوژه در بسیاری از دوربین‌ها اشکالات فراوانی دارد، از جمله همین دوربین، اما به هیچ عنوان در حدی نیست که نتوانید استفاده کنید.

در تست استاندارد برای سیستم فوکوس خودکار، دوربین در حالتی که دوچرخه سوار به سمت من نزدیک می‌شد و حرکتی مستقیم داشت، فوکوس را به خوبی روی آن نگه داشت.

وقتی از دوربین خواسته شد موضوع را ردیابی کند، در حالتی که او به صورت مارپیچ می‌چرخید و حرکت به چندین جهت داشت، باز هم به خوبی این کار را انجام داد ( البته سوژه کاملاً رنگی بوده و به خوبی از پس زمینه جدا شده است )، البته در این حالت اشتباه‌های بیشتری مشاهده می‌شد. این خطا با بیشترین سرعت عکاسی پیاپی ( یعنی نرخ 14 فریم در ثانیه ) برجسته‌تر بود. عکاسی با سرعت پایین‌تر، می‌توانست باعث شود اشکالات جزئی تا حد زیادی برطرف شوند و عکس‌ها شارپ‌تر باشند.

سیستم تشخیص صورت و چشم

سیستم تشخیص چشم در کانن M6 II بسیار مؤثر است. البته این سیستم سریع‌ترین در نوع خود نبوده و به هیچ عنوان با نمونه‌هایی مثل سونی قابل مقایسه نیست، اما باز هم اکثر اوقات می‌تواند سوژه را به خوبی تشخیص داده و فوکوس را روی آن قفل کند. این در واقع به عکاس کمک بسیار زیادی در فوکوس کردن روی سوژه می‌کند.

اگر دوربین را تنظیم کرده باشید تا به شما اجازه دهد همانطور که در این صفحه به تفصیل توضیح داده‌ام، نقطه‌ی تمرکز اولیه خود را مشخص کنید، اگر نقطه انتخاب شما از آن گذشته باشد، دوربین روی صورت متمرکز خواهد شد، اما اگر فوکوس را روی اشیائی غیر از چهره متمرکز کنید، ترجیح می‌دهد خودش بگردد و سوژه‌ای را پیدا کند. البته صورت سوژه‌تان باید بخش بزرگی از کادر را پوشش دهد تا سیستم تشخیص چشم به خوبی کار کند.

اگر بیش از یک نفر در صحنه حضور داشته باشد، M6 II روی فردی که به دوربین نزدیک‌تر باشد فوکوس کرده و آن را دنبال می‌کند. حتی اگر او از دوربین دور شود، معمولاً به جای اینکه از چهره‌های دیگر منحرف نشود، ردیابی را ادامه خواهد داد. با این حال، اگر شخص هنگام شروع ردیابی موضوعی به سمت دور حرکت کند ( به عنوان مثال : این موضوع ردیابی موضوعی را به جای چهره دارد )، وقتی سوژه دوباره به سمت خودتان برگردد، ممکن است توسط دوربین شناسایی نشود.

فیلم برداری

• فیلم برداری 4K از نظر منطقی بسیار خوب است، اما در نوع خود بهترین نیست. استفاده از تثبیت کننده‌ی الکترونیکی کیفیت قابل توجهی را کاهش می‌دهد
• فوکوس خودکار ساده و مؤثر است، اما با کنترل محدود بر رفتار
• هیچ پروفایل صاف یا ورود به سیستم برای درجه بندی انعطاف پذیری وجود ندارد
• تنظیمات جداگانه نوردهی و دکمه‌های سفارشی برای هر دو حالت عکاسی و فیلم برداری، امکان جابجایی به جلو و عقب را آسان می‌کند

M6 II کانن می‌تواند با رزولوشن 4K و نرخ 30 فریم بر ثانیه فیلم برداری کند. در حال حاظر هیچ گزینه‌ای برای فیلم برداری با نرخ 24 فریم وجود ندارد، اما کانن قول داده این مشکل را با ارائه‌ی یک به‌روزرسانی سیستم عامل حل کند. همچنین یک گزینه برای فیلم برداری اسلوموشن با رزولوشن 1080 و نرخ 120 فریم بر ثانیه در نظر گرفته شده که در این حالت فوکوس خودکار غیر فعال خواهد بود. این دوربین همچنین دارای حالت ‘ Video HDR ‘ است که به صورت خودکار به جای هر فریم، دو فریم با نوردهی متفاوت ثبت کرده و آنها را ترکیب می‌کند و در نهایت یک ویدئو با همان نرخ 30 فریم بر ثانیه را به شما تحویل می‌دهد. البته می‌توانید رزولوشن فول اچ دی با نرخ 60 فریم بر ثانیه را هم داشته باشید. کانن می‌گوید این دوربین از طریق HDMI سیگنال 10 بیتی را تولید می‌کند ( اگرچه من نتوانسته‌ام این موضوع را تأیید کنم ) اما هیچ حالت مسطح یا Log در نظر گرفته نشده است.

برای مشاهده‌ی آزمایش کیفیت ویدئوهای ضبط شده با دوربین نیکون Z50 به وب‌سایت DPReview مراجعه کنید.

فیلم‌های 4K ضبط شده با این دوربین در مقایسه با رقبا کاملا خوب است. جزئیات از بسیاری از دوربین‌های همرده بیشتر است، همچنین محدوده‌ی دینامیکی واقعا عالیست. همچنین اثرات فوق‌العاده کمی از پدیده‌ی رولینگ شاتر در ویدئوهای ضبط شده دیده می‌شود.

سیستم فوکوس خودکار

چیز دیگری که کانن به خوبی از پس آن برآمده است، فوکوس خودکار در حالت فیلم برداری است. شما در واقع یک انتخاب حالت‌های منطقه AF را دارید با تفاوت اصلی اینکه حالت Face + Tracking به شما اجازه نمی‌دهد یک نقطه تمرکز اولیه را مشخص کنید، حتی اگر آن را در حالت ثابت تنظیم کرده باشید، در عوض می‌توانید سوژه‌ی خود را انتخاب کنید. با ضربه زدن روی صفحه نمایش پس از شروع ضبط، نمی‌توانید حالت ناحیه AF را تغییر دهید، اما می‌توانید یک دکمه روی صفحه را در سمت چپ پایین صفحه فشار دهید تا در تلاش دوربین برای تمرکز مجدد متوقف شود.

M6 II به شما امکان کنترل سرعت یا ایزو را همراه با فوکوس خودکار، در عوض اگر می‌خواهید برای مشخص کردن موضوع دیگری ضربه بزنید، می‌توانید فوکوس خود را نسبتاً سریع به یک نقطه تمرکز جدید برسانید، یا قبل از کشیدن تمرکز، مکث کنید. فاصله تا موضوع تحت نقطه فوکوس خودکار تغییر می‌کند. سیستم Dual Pixel AF دوربین عملکردی حساس دارد، اما تحت هیچ عنوان تمرکز آن از بین نمی‌رود، تا زمانی که موضوعی به اندازه‌ی کافی وجود داشته باشد که بتواند روی آن فوکوس کند.

کنترل

علاوه بر فوکوس خودکار، دوربین focus peaking ( که معادل فارسی درستی ندارد ) را هم برای کمک به راهنمایی فوکوس دستی ارائه می‌دهد. با این وجود، خطوط گروخری یا هشدارهای برجسته برای کمک به تنظیم نوردهی ارائه نمی‌شود، شما باید کاملاً به مقیاس نوردهی دوربین بسنده کنید. هیستوگرام و level gauge، اگر آنها را فعال کرده‌اید، هنگام ضربه زدن روی دکمه‌ی [ REC ] ناپدید می‌شوند.

M6 II کانن به شما امکان می‌دهد یک تنظیمات دکمه‌ای متفاوت برای حالت‌های عکاسی و فیلم برداری را مشخص کنید و یک مجموعه جداگانه از پارامترهای نوردهی را برای دو حالت حفظ کنید و این امر باعث می‌شود که حرکت بین حالت‌های مختلف بسیار سریع و ساده باشد.

سیستم لرزشگیر تصویر

دوربین دو سطح تثبیت کننده‌ی تصویر الکترونیکی را برای هر دو رزولوشن فیلم برداری 1080 و 4K ارائه می‌دهد. اما اگر از این حالت استفاده کنید، یک کراپ سنگین روی ویدئوهایتان اعمال خواهد شد که کیفیت نهایی تصویر را به شدت کاهش می‌دهد، اما خب لرزش را هم تا حد بسیار زیادی حذف می‌کند. به نظر من بهترین راه این است که از یک گیمبال یا سه پایه برای فیلم برداری استفاده کنید و این حالت را هم خاموش کنید تا از تمام عرض سنسور برای ضبط فیلم‌هایتان بهره ببرید. همچنین برای لرزشگیر دیجیتال یک گزینه‌ی پیشرفته یا ” Enhanced mode ” نیز در نظر گرفته شده که کراپ را بیشتر هم می‌کند ( این کار باعث می‌شود دستیابی به زاویه دید عریض فوق‌العاده سخت باشد و کیفیت تصویر در حد یک سنسور بسیار کوچک پایین بیاید ). اگر می‌خواهید نهایت کیفیت را داشته باشید و البته کراپ هم به کارتان نمی‌آید، مجبور خواهید بود لرزش‌های بسیار زیادی را تجربه کنید.

جمع بندی نهایی

کانن EOS M6 II یک دوربین عالی در کلاس خود است که هم برای عکاسی و هم فیلم برداری می‌تواند بسیار فوق‌العاده باشد. این دوربین از کنترلر Dial Func، یک سوئیچ اختصاصی MF / AF و یک دکمه‌ی AF-On استفاده می‌کند که می‌تواند کمی کنترل بیشتری را به طور مستقیم به نوک انگشتان شما بدهد. و در پایان شما می‌توانید کیفیت بسیار خوبی را تجربه کنید، با وجود اینکه تنظیمات بسیار ساده اعمال می‌شوند.

تصمیم کانن برای ارائه‌ی تنها یک مدل M6 تکی، که یک منظره یاب می‌تواند به آن وصل شود، به جای نسخه‌هایی با یا بدون منظره یاب داخلی بسیار عجیب و بحث برانگیز است. برای عکاسی خودم، اینکه می‌توانم هر زمان که از منظره یاب استفاده نمی‌کردم آن را بردارم تا دوربین کوچکتر شود را دوست دارم. البته یک نکته‌ی منفی هم این است که شما مجبور خواهید بود بین اسپیدلایت و منظره یاب دیجیتال تنها یک مورد را انتخاب کنید.

فوکوس خودکار دوربین کاملاً مطابق با A6400 و a6600 سونی نیست، اما هنوز هم بسیار خوب است و با کمی تلاش با طیف گسترده‌ای از سبک‌های عکاسی سازگار خواهد شد. با وجود حالت عکاسی پیاپی با نرخ 30 فریم در ثانیه، m6 II احتمالا می‌تواند برای یک عکاس خبری یا ورزشی بسیار خوب باشد، اما این رنج برای بیشتر ژانرهای عکاسی بسیار زیاد خواهد بود و نیازی به آن نخواهیم داشت.

این دوربین در نوع خود بهترین نیست، اما کاملا رقابتی است …

نکته دیگری که باعث می‌شود M6 II یک دوربین جذاب‌تر شود، در دسترس بودن لنزهای 16، 30 و 56 میلی متری F1.4 DN سیگما است. هر کدام با قیمت کمتر از 500 دلار عرضه می‌شوند و رقبای اصلی لنزهای 22 میلی متری F2 و 32 میلی متری F1.4 از کانن هستند. چه این دوربین اول شما هست و چه می‌خواهید از آن به عنوان دوربین دومتان استفاده کنید، این مجموعه لنز برایتان فوق‌العاده خواهد بود.

اگر یک کیت کوچک هم نیازهای شما را برآورده می‌کند، M6 II یک انتخاب عالی برای این حالت نیز هست. این از نظر بسیاری بهترین در کلاس خود نیست، فوکوس خودکار سونی a6400 بهتر است، فیلم برداری در Fujifilm X-T30 برتر است، همچنین نیکون Z50 ارگونومی بسیار بهتری دارد. اما M6 II دارای بالاترین رزولوشن با عملکرد عالی نویز و محدوده دینامیکی است، و در غیر این صورت از نظر مشخصات روی کاغذ قابل رقابت است. مهمتر از همه، فیلم برداری با آن جذاب و لذت بخش است.

به نظرم این یک همراه واقعی برای عکاسی شما خواهد بود.

در مقایسه با همرده‌ها …

نیکون Z50 از جنس آلیاژ منیزیم ساخته شده و علاوه بر طراحی و ارگونومی بهتر، متریال ساخت به مراتب بهتری هم دارد. رابط سیستم فوکوس خودکار کانن بهتر است و سیستم ردیابی چهره و چشم نیز در آن برتر است، اما تفاوت‌های اصلی وضوح تصویر و فلسفه‌ی لنز است. هر دو می‌توانند از لنزهای دوربین‌های DSLR کمپانی سازنده‌ی خود استفاده کنند، اما فراتر از این مانت EF-M خود یک سیستم بسیار پیشرفته است، در حالی که Z50 می‌تواند از لنزهای مانت Z فول فریم نیکون استفاده کند. این بدان معنی است که Z50 در هر حالت لنزی را خواهد داشت که فاصله کانونی آن با ضریب 1.5 برابری محاسبه می‌شود. همچنین قیمت لنزهای فول فریم بسیار زیاد هستند و شاید برای کاربری در این سطح به هیچ عنوان منطقی نباشند. من انتخاب بین این دو دوربین را صرفا به لنز محدود می‌کنم، چرا که باقی امکانات آنها، هر دو بسیار عالی است، اما از نظر لنز می‌توان گفت کاملا سلیقه‌ای است و البته به بودجه‌تان نیز بستگی دارد.

دوربین Fujifilm X-T30 یکی دیگر از گزینه‌های عالی به عنوان رقیبی برای کانن Eos M6 Mark II است. فوکوس خودکار آن بسیار خوب است، اما مجدداً ویژگی‌های آن به پای نماینده‌ی کانن نمی‌رسد. X-T30 برای فیلم برداری بسیار بهتر است، ویدئوهای ضبط شده توسط آن جزئیات بیشتری داشته و رنگ بندی هتری را هم دارند. همچنین شما می‌توانید به دوربینتان میکروفون وصل کنید تا کنترل بسیار بهتر و دقیق‌تری روی صداهای ضبط شده نیز داشته باشید. دامنه لنزهای بومی فوجی فیلم بسیار گسترده‌تر از مانت EF-M کانن است، اما در این صورت لنزهای سریع و مقرون به صرفه‌ی سیگما را در اختیار نخواهید داشت. با این حال، از نظر من طراحی بهتر، کنترلرهای بهتر و کاربردی‌تر، تثبیت کننده‌ی تصویر و کیفیت بهتر تصاویر در حالت فیلم برداری می‌توانند باعث شوند در این رقابت نماینده‌ی فوجی فیلم برنده باشد.

a6400 سونی سیستم فوکوس خودکار بسیار بهتری دارد که در اصل یکی از سریع‌ترین‌ها در نوع خود است. البته سیستم فوکوس خودکار در نماینده‌ی کانن هم خوب است، ولی نمی‌توان آنها را در یک حد قرار داد. همچنین همانند نیکون برای سونی هم تعداد بسیار زیادی از لنزهای فول فریم را تنها در اختیار خواهید داشت. با این حال، کنترلرهای سونی بیشتر است، ما به دلیل نحوه‌ی چینش سرعت کار کردن با دوربین را کاهش می‌دهد که در این زمینه نماینده‌ی کانن را برنده اعلام می‌کنم. به نظر من برای استفاده‌ی عمومی کانن Eos M6 Mark II بسیار بهتر خواهد بود و ارزش قیمتی بیشتری هم خواهد داشت.

نمونه تصاویر ثبت شده با کانن Eos M6 Mark II

توجه داشته باشید که تمامی عکس‌های زیر توسط وب‌سایت DPReview ثبت شده و با توجه به قانون کپی رایت حق انتشار آن را بدون ذکر منبع ندارید !

لطفاً هیچ یک از این تصاویر را بدون اجازه قبلی تکثیر نکنید ( به صفحه‌ی کپی رایت وب‌سایت DPReview مراجعه کنید ).

همچنین برای مشاهده‌ی لیست کامل عکس‌ها به همراه سایز اصلی و مشخصات هر عکس، می‌توانید به وب‌سایت DPReview مراجعه کنید.

مشخصات فنی کانن Eos M6 Mark II

• حسگر ۳۲.۵ مگاپیکسلی APS-C CMOS
• پردازشگر تصویر DIGIC 8
• 143 نقطه فوکوس با سیستم اتوفوکوس Dual Pixel AF
• سرعت عکاسی پیاپی 14 فریم در ثانیه
• فیلمبرداری 4K با سرعت 30 فریم در ثانیه
• اندازه مانیتور 3 اینچ متحرک و قابلیت لمسی
• ارتباط  WiFi و NFC