تشریح روش دو برابر کردن فاصله ( Double Distance )

افزایش عمق میدان وضوح با روش دو برابر کردن فاصله

یکی از چالش‌های عکاسی Landscape در کنار برخی دیگر از ژانرهای عکاسی مانند عکاسی معماری ، توجه به این نکته است که از نزدیک‌ترین تا دورترین المان‌های تصویر شما، دارای نهایت شارپ بودن ممکن باشد. به علت اهمیت شارپ بودن تصویر در این ژانرهای عکاسی ، علاوه بر نوشته‌های پیشین یکبار دیگر هم احساس کردیم نیاز است تا با استفاده از روش دو برابر کردن فاصله ( Double Distance ) به این موضوع بپردازیم.

روش دو برابر کردن فاصله چیست؟ کاربرد آن در عکاسی لند اسکیپ

روش دو برابر کردن فاصله عملکردی است که در آن شما با فوکوس کردن بر روی یک مسافت مناسب در صحنه، عمق میدان خود را به میزان حداکثری افزایش می‌دهید. هدف شما از این کار برابر کردن میزان شارپ بودن المان‌های تصویر، در پیش زمینه و پس زمینه عکس نهایی است. در هنگام عکاسی استفاده از این تکنیک تقریبا آسان است.‌ برای شروع شما باید به نزدیک‌ترین سوژه در تصویرتان توجه کنید و تخمین بزنید، تا چه میزان با شما فاصله دارد. ( به ویژه از سطح محل سنسور دوربین شما که در ادامه برایتان روش محاسبه‌ی آن را توضیح خواهیم داد ) سپس در مسافتی حدود دو برابر آن عمل فوکوس را انجام دهید. حالا اگر نزدیک‌ترین سوژه در تصویر شما علف‌های پایین فریم است و این علفزار از شما در حدود یک متر فاصله دارد، تنها کاری که باید انجام دهید این است که بر روی سوژه‌ای در مسافت دو متری خود فوکوس کنید. همانطور که گفتیم تنها کافیست مسافت را تخمین بزنید و نیازی نیست، این مسافت بسیار دقیق محاسبه شود. یعنی نیازی به متر، محاسبه با گام یا هیچ روش اندازه‌گیری دیگری نیست. تنها کافیست بصورت بصری تا حدودی مسافت را درست حدس زده باشید.

زمانیکه این عمل را بدرستی انجام داده باشید، شما تصویری خواهید داشت که در آن، پیش زمینه‌ی علفزار به همان اندازه که افق دوردست شفاف و واضح است، شارپ خواهد بود. دوباره تاکید می‌کنم این تکنیک برای بدست آوردن یک تصویر شارپِ برابر در تمامی المان‌های دور و نزدیک یک عکس، کاربرد خواهد داشت. شما قطعا با این روش یک تصویر بی‌نقص با شارپ بودن کامل علف‌ها بدست نخواهید آورد زیرا دقیقا بر روی آنها فوکوس نکرده‌اید، این اتفاق در رابطه با افق هم به همین دلیل نمی‌افتد. اما میزان شارپ بودن افق دوردست و علفزار نزدیک با این تکنیک یکسان خواهد بود. هیچ کدام از دیگری شفاف‌تر نیستند. در واقع این نتیجه‌ی درست استفاده از این تکنیک برای بدست آوردن تصویری است که از نزدیک‌ترین سوژه تا دورترین سوژه در آن، دارای میزان برابری از شفافیت و شارپ بودن هستند. البته که این دستاورد چیزی نیست که شما در تمامی عکس‌هایتان به آن نیاز داشته باشید. اگر شما یک سوژه مشخص در عکاسی لند اسکیپ ( Landscape ) دارید، بطور مثال ” یک فرد در تصویر لند اسکیپ ” ، تنها کافیست بر روی سوژه‌ی مورد نظرتان فوکوس کنید. این موضوع در عکاسی شب ستارگان هم اتفاق می‌افتد. در این مواقع تنها شفاف و شارپ بودن سوژه بر شارپ بودن کل المان‌های تصویر ارجحیت خواهد داشت. اما اگر هیچ بخش یا المانی در تصویرتان برای شارپ تر بودن در اولویت نیست و هدف عکاسی لند اسکیپ شما تنها نمایش دقیق تمامی جزئیات تصویر است، می‌توانید از روش دو برابر کردن فاصله استفاده کنید. به تصویر زیر نگاه کنید. در این تصویر من بر روی لبه‌ی انتهائی یخ جلوئی فوکوس کرده‌ام که تقریبا در مسافت دو برابری از نزدیک‌ترین سوژه‌ی من قرار داشته است.

NIKON D800E + TAMRON SP 15-30mm F2.8 Di VC USD A012N @ 30mm, ISO 100, 1/80, f/11.0

حالا به المان‌های پیش زمینه و پس زمینه‌ی عکس زیر دقت کنید. به علت اینکه بر روی هیچ کدام از آنها بصورت مشخص فوکوس نداشته‌ام، در نتیجه میزان شارپ بودن و شفافیت آنها 100 درصد نیست. اما همانطور که گفتم موضوعی که در این روش اهمیت دارد شارپ بودن برابر تصویر در تمامی المان‌های دور و نزدیک در حدی استاندارد است.

حالا وقت تمرین این تکنیک است

استفاده از روش دو برابر کردن فاصله تقریبا آسان است. همانطور که گفتیم برای محاسبه مسافت نیاز به ابزارهای اندازه‌گیری و یا یک حدس خیلی دقیق نیست. در اکثر مواقع پیش‌بینی‌های حدودی هم نتایج مناسبی به بار خواهد آورد. البته که شما در استفاده از این روش باید چند نکته را همیشه در ذهن داشته باشید. در ابتدا برای محاسبه‌ی مسافت تا اولین المان تصویر، باید فاصله‌ی لنز دوربین شما تا آن المان در نظر گرفته شود. در خیلی از مواقع محاسبه‌ی این فاصله به سادگی محاسبه‌ی فاصله‌ی دوربین شما تا اولین سوژه در تصویر است. به خاطر داشته باشید در هنگامی که برای عکاسی از یک سوژه به دوربین خود زاویه می‌دهید، مسافت سطح سنسور تا سوژه‌ی اول را با توجه به تصویر زیر محاسبه کنید. البته که در بسیاری از مواقع خم کردن دوربین بر روی سوژه تاثیر بسزائی بر روی نتایج استفاده از روش دو برابر کردن فاصله نمی‌گذارد. اما خم کردن بیش از حد دوربین بر روی سوژه ممکن است در نتیجه‌ی نهائی استفاده از این روش تاثیراتی داشته باشد.

اگر برای عکاسی، دوربینتان را خیلی زیاد بر روی سوژه خم نکرده‌اید، ساده‌ترین روش محاسبه‌ی فاصله تا سوژه اول این است که یک خط فرضی ( مطابق با تصویر بالا ) در راستای سنسور دوربین خود تا زمین رسم کنید و سپس از نقطه‌ی اتصال این خط در محل مشخص شده تا سوژه‌ی اول را محاسبه نمائید و مطابق با آنچه گفتیم در مسافتِ حدود دو برابری آن فوکوس کنید. ( این روشی است که خود ما هم بسیار از آن استفاده می‌کنیم ) هنگامی که شما دوربیتان را به قدر کافی بر روی سوژه مورد نظر خم کرده‌اید تنها کافیست به پیچیدگی‌های بصری سوژه که قصد ثبت آنها را در تصویر نهائی دارید توجه کنید.

در استفاده از این روش باید از چه دیافراگرمی استفاده کنید؟

خب، تا اینجای کار شما تصاویری دارید که در آنها دورترین و نزدیک‌ترین سوژه در پیش زمینه و پس زمینه دارای میزان برابری از شفافیت (وضوح) است. تا اینجای کار همه چیز عالی است. اما این فقط گام اول است، زیرا تصویر باید به قدر استاندارد در تمامی المان‌ها شارپ هم باشد. بعد از آنکه پیش زمینه و پس زمینه تصویر، دارای میزان شارپی برابری بود؛ چالش بعدی داشتن حد استانداردی از شارپ بودن در تمامی المان‌ها است. تصویر شما تا اینجا هنوز هم بصورت کلی شارپ نیست. برای رسیدن به تصویر ایده‌آل شما باید از بهترین دیافراگم، بالانس اختلالات تصویر ( به طور مثال لنزهای مات ) و همچنین عمق میدان مناسبی استفاده کنید. با این حال که در گذشته با اعداد و ارقام مشخصی این تنظیمات را برای شما تشریح کرده‌ایم، اما رسیدن به نتایج ایده‌آل کار آسانی نیست. در هر صورت اگر شما نمی‌خواهید عمق میدان خود را ( همانطور که اکثر عکاسان به آن علاقه‌مند نیستند ) از روی جداول دیافراگم بدست آورید، به چند قانون تجربی زیر توجه کنید:

• برای عکاسی لند اسکیپ با مسافت زیاد از شارپ‌ترین حالت دیافراگم لنز خود استفاده کنید و یا آن را برروی f/8 تنظیم کنید.
• برای عکاسی با لنزهای واید و پوشش بیشتر پیش زمینه از تنظیم f/11 استفاده کنید.
• برای عکاسی‌های لند اسکیپ با پیش زمینه بسیار نزدیک یا برای عکاسی‌هایی که در آنها از لنز تله فتو استفاده می‌کنید، از تنظیم f/16 استفاده کنید.
• در عکاسی‌ لند اسکیپ که حتی تنظیم f/16 هم کافی نیست، شما چاره ای بجز استفاده از تکنیک Focus Stack ندارید. ( در این روش شما چندین عکس با فوکوس‌های مختلف از فضای مورد نظر لند اسکیپ خود می‌گیرید و در نهایت با تلفیق این عکس‌ها تصویری خواهید داشت که در تمامی بخش‌ها بصورت کامل، شارپ و شفاف است. )

استفاده از اعداد بالا قطعا یک راهکار دقیق 100 درصدی نیست، اما با استفاده از آنها در اکثر مواقع تصاویری، با میزان استاندارد از شارپ بودن را بدست خواهید آورد. اگر تا حد زیادی هم موارد بالا را رعایت نکرده باشید نهایتا تا 10 درصد از رزولوشن تصویر در سوژه‌های دور و نزدیک را از دست خواهید داد. ( با توجه به محاسبات George Duovos ) البته که تصویر نهائی ایده‌آل نیست اما دارای استاندارد کافی، هست. در صورتی هم که همین میزان انحراف از شارپ بودن دغدغه‌ی شماست، می‌توانید به جداول محاسبه‌ی دقیق تنظیمات مراجعه کنید. در کنار استفاده از روش دو برابر کردن فاصله، انتخاب صحیح تنظیمات دیافراگم اهمیت بسزائی در داشتن یک عکس نهائی با میزان استانداردی از شارپ بودن در تمامی المان‌هاست. بنابراین صرف کمی زمان برای آشنایی بیشتر با این تکنیک حتی به ساده‌ترین شکل ممکن که در بالا به آن اشاره کرده‌ایم، ارزشش را دارد.

NIKON D800E + 14-24mm f/2.8 @ 14mm, ISO 200, 1/50, f/16.0

استثنائات

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تا اینجای کار ما بطور پیش فرض دورترین سوژه‌ی تصویر شما در عکاسی لند اسکیپ را ” افقی در بینهایت دوردست ” در نظر گرفته بودیم. موضوعی که البته در اکثر عکاسی‌های لند اسکیپ هم امری طبیعی است. اما استثنائاتی نیز وجود دارد، بطور مثال در یک روز فوق‌العاده مه‌آلود دورترین سوژه‌ قابل مشاهده تصویر، قطعا فاصله زیادی با شما نخواهد داشت و به ویژه در زمانیکه شما از لنز تله فوتو استفاده می‌کنید، این تفاوتِ مسافت قابل ملاحظه خواهد بود. این اتفاق در برخی از صحنه‌های عکاسی معماری هم پیش می‌آید. زمانیکه پیش زمینه بسیار به شما نزدیک است، اما دورترین سوژه در کادر شما دیواری است که نهایتا پنج تا ده متر با آن فاصله دارید. در این مواقع اگر بخواهید تصویر پس زمینه دارای نهایت شارپ بودن باشد، قطعا بخش‌هایی از تصویر پیش زمینه را از دست خواهید داد. حالا راهکار چیست؟ با این حال که همچنان هم می‌توانید با استفاده از محاسبات، محل فوکوس را تعیین کنید، اما همانطور که پیشتر گفتیم این موضوع در نتیجه‌ی نهایی تاثیر بسزائی نخواهد داشت. بنابراین در اینجا هم ما از یک روش تجربی استفاده می‌کنیم، که البته نیازمند تمرین و آزمون و خطاست. کمی نزدیک‌تر از آن مسافت دو برابری معمول را برای انتخاب محل فوکوس در نظر بگیرید و با چند بار تغییر آن به بهترین نتیجه دلخواه برسید. استثناء دیگر زمانی است که لنز دوربین شما دارای میزان بالایی، از انحنای میدان باشد. در این مواقع تصویر پیش زمینه‌ی شفاف شما دارای کمی انحنا می‌گردد. غالب مردم حتی نمی‌دانند که لنزشان دارای چه میزان انحنای میدان است؛ پس خیلی نگران نباشید. در اکثر مواقع این مشکل تنها موجب می‌شود که تصاویر پیش زمینه شما کمی شفاف تر از پس زمینه، عکاسی شود که این تفاوت معمولا به چشم نخواهد آمد. در صورتی که از میزان انحنای میدان بالای لنز خود اطمینان دارید، و در عین حال تصویر ذهنی دقیقی از تاثیرات آن بر روی تصویر نهائی دارید؛ دوباره این امکان را خواهید داشت که از طریق محاسبه میزان مسافت‌های موجود در تصویر به نتیجه‌ی مناسبی برای فوکوس برسید. تنها کافی است حالت فوکوس عادی لنز خود را فارغ از انحنای ایجاد شده توسط لنز محاسبه کنید و سپس مسافت را دو برابر کنید. که البته استفاده از این روش نیازمند قدرت تجسم بالایی است. حالت ساده‌تر جایگزینی هم وجود دارد. فوکوس کردن در محلی کمی دورتر از حد معمول دو برابری.

NIKON Z 7 + 20mm f/1.8 @ 20mm, ISO 400, 30/1, f/5.6

نتیجه گیری

اوایل که تازه با روش دو برابر کردن فاصله آشنا شده بودیم؛ تازه دریافتیم که در عکاسی‌های لند اسکیپ گذشته در چه مسافت دوری فوکوس می‌کرده‌ایم. و تازه متوجه شدیم که چقدر جزئیات کوچکی که نزدیک لنزمان بوده را تا پیش از این نادیده می‌گرفتیم. نتیجه؟ عکس‌هایمان در تمامی بخش‌های تصویر، شارپ‌تر شد و همچنین با قابلیت‌های بیشتری از تجهیزاتمان آشنا شدیم. برخی از لنزهای سطح متوسط که کنار گذاشته بودیم، در این عکاسی‌ها بسیار کاربردی بودند. قطعا این نتیجه‌ای است که شما هم با تمرین بدست خواهید آورد. داشتن عکس‌هایی از ابتدا تا انتها، با میزان قابل قبولی از شارپ بودن.

با این حال که شارپ بودن قطعا مهم‌ترین بخش از عکاسی لند اسکیپ است، یک تصویر کاملا شفاف می‌تواند تفاوت های عمده‌ای در یک عکس یا چاپ‌های بزرگ ایجاد کند. روش دو برابر کردن فاصله اهمیت بسزائی در شارپ بودن یک تصویر خواهد داشت، به ویژه در زمانیکه المان‌های بسیار نزدیکی در عکاسی لند اسکیپ دارید و یا از لنزهای تله فوتوی با عمق میدان بسیار پایین استفاده می‌کنید. امیدواریم این مقاله راهکارهای مناسب برای استفاده از این تکنیک را به شما آموزش داده باشد.